Preek 1 Thessalonicenzen 4:15-18/Zondag 19 De kerk van alle tijden ontmoet Christus in de lucht bij Zijn terugkeer
ORDE VAN DIENST
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 96:5,8
Gebed voor de opening van het Woord
Schriftlezing: 1 Korinthe 15:50-58
1 Tessalonicenzen 4:1-14
Psalm 97:4,5
Tekst: Zondag 19/1 Thessalonicenzen 4:15-18
Preek
Gez 22:4,5,7
Geloofsbelijdenis
Psalm 18:2,3,5
Gebed
Collecte
Psalm 98:1,4
Zegen
Broeders en zusters, jongens en meisjes, gemeente van de levende God
Vanmiddag is Zondag 19 aan de beurt. Waar het gaat over de terugkeer van de Here Jezus op de wolken. Over verschillende punten die met de wederkomst te maken hebben leven ook onder ons vragen. Daarom doen we het vanmiddag een beetje anders dan gewoon. We richten ons vanuit Zondag 19 heel sterk op een tekst waar bijzondere elementen van de wederkomst naar voren komen. Door daar goed naar te kijken zien we duidelijker voor ons wat Christus wederkomst is en wat het ook voor ons vandaag betekent.
De Here Jezus komt terug. Deze woorden roepen verschillende reacties op. Bij sommigen roepen deze woorden veel wakker en zij zijn er veel mee bezig. Zij zien er naar uit. Aan anderen gaat het voorbij. Het is niet iets wat werkelijk bij hen leeft. Ze weten van de wederkomst maar het heeft geen echte plaats in hun geloofsleven.
Weer anderen schrikken als ze deze woorden horen. Het klinkt voor hen als een dreiging. Ze hopen echt niet dat de Here Jezus nu komt want hun leven is echt niet zo dat ze Hem nu in vrede zouden kunnen ontmoeten.
De Here Jezus komt terug. Deze woorden roepen ook op een andere manier allerlei gedachten op. We zien dat bijvoorbeeld in een reeks boeken die 10 jaar gelden heel populair waren en die je nog wel in ziet liggen. Ik zie ook bij gemeenteleden nog wel dat ze gelezen worden. Boeken van Tim Lahaye en Jerry B. Jenkins. Twaalf boeken zijn in de reeks De Laatste Bazuin verschenen. Het eerste boek (Verlaten) gaat over vooral wat genoemd wordt de “opname van de gemeente”. Het zou zo zijn dat de Here Jezus op een bepaald ogenblik in de geschiedenis de hemel verlaat en dat dan de gelovigen die tot dat moment op aarde geleefd hebben de Here Jezus tegemoet gaan in de lucht. Die zouden dan met de Here Jezus naar de hemel gaan. Daarna zal de geschiedenis op aarde verdergaan en de Here Jezus zou later in de geschiedenis terugkomen om het laatste oordeel uit te spreken. De gedachte van de opname van de gemeente is meestal verbonden met de gedachten van een 1000 jarig Rijk dat daarna zou volgen. Op die leer van het 1000 jarige rijk hoop ik later in preken nog terug te komen.
De leer dat voor die tijd de gemeente die tot dan toe geleefd heeft door de Here Jezus van de aarde opgenomen wordt, wordt vooral gegrond op wat we in 1 Thes 4:13-18 lezen. Wij willen zien wat deze woorden voor ons vandaag betekenen. Dan zien we ook of daarop dan de gedachte van een opname van de gemeente voordat de Here Jezus echt terugkomt om te oordelen de levenden en doden gegrond kan worden.
Ik verkondig jullie het evangelie van Jezus Christus onder het volgende thema:
DE KERK VAN ALLE TIJDEN ONTMOET CHRISTUS IN DE LUCHT BIJ ZIJN TERUGKEER
- Alle gelovigen gaan de Here tegemoet
- Dit troost ons vandaag
- Alle gelovigen gaan de HERE tegemoet.
Paulus heeft van de gemeente in Tessalonica goede berichten van Timotheus gekregen. Toch zijn er ook dingen waarover in deze gemeente nog niet genoeg duidelijkheid bestaat. Er heerst op een punt een heel duidelijk misverstand.
Dat misverstand heeft ook een heel duidelijke uitwerking op het leven van de gelovigen in Tessalonica. Het maakt ze in bepaalde omstandigheden heel verdrietig. Dan zien ze geen uitzicht meer. Dat was als er in de gemeente iemand stierf.
We zien dat in de verzen 13,14. Paulus zegt daar dat hij de Thessalonicenzen nu iets gaat schrijven over de mensen die gestorven zijn. Het woord ontslapenen wijst op mensen die dood zijn. Het zijn mensen waarvan zelfs hun lichaam niet voor altijd in het graf zal blijven. We lezen het beeld van het slapen als het wachten op de lichamelijke opstanding o.a. in Dan 12:2: “Velen van hen die slapen in het stof van de aarde, zullen ontwaken, deze tot eeuwig leven, en genen tot versmading, tot eeuwig afgrijzen.”
Het gaat Paulus nu alleen om de gelovigen die gestorven zijn. Alleen om hen die eens ook met hun lichaam tot het eeuwige leven zullen opstaan.
Het is duidelijk dat de broeders en zusters in Tessalonica dit nog niet begrepen hebben. Zij verwachten de terugkeer van de Here Jezus. Ze kijken daarna uit maar als dan een van hen sterft zijn ze net zo vol verdriet als de ongelovigen. Ze zien dan geen toekomst voor de geliefde die doodgegaan is. Ze denken dat die dan niet zal delen in de opstanding uit de doden. Paulus gaat nu duidelijk maken dat die radeloosheid bij de dood van een medegelovige niet nodig is. Hij gaat de gemeente laten zien hoe rijk het evangelie ook op dit punt is. Wie in Christus gelooft, wie met Hem op deze aarde leeft, mag weten dat het sterven niet het einde betekent. Het sterven maakt dan geen scheiding met Christus. We zullen zelfs eens weer met ons lichaam bij de Here Jezus zijn. Dat het zelfs zover komt laat Paulus vanaf vers 15 zien.
Paulus is er veel aan gelegen om de broeders en zusters in Tessalonica te laten zien wat er bij de opstanding uit de doden, wat er bij de terugkeer van de Here Jezus gaat gebeuren. Hij wijst daarvoor op iets wat de Here Jezus zelf gezegd heeft. Hij zegt in vers 15 dat wat nu volgt een woord van de Here zelf is. Een woord van de Here Jezus. Als jij de evangeliën naleest, kom je deze woorden niet tegen. Dan moeten we bedenken dat lang niet alles wat de Here Jezus gezegd heeft, opgeschreven is. In die eerste tijd waren er door wat de apostelen vertelden nog veel meer woorden van de Here Jezus bekend dan wat wij in de evangeliën lezen. Een ander voorbeeld daarvan lezen we in Handelingen 20. Paulus zegt daar tegen de ouderlingen van Efeze o.a.: “Ik heb u in alles getoond, dat men door zo te arbeiden zich de zwakken moet aantrekken en zich de woorden van de Here Jezus herinneren die zelf gezegd heeft: Het is zaliger te geven dan te ontvangen.” Vs 35. Ook deze woorden van de Here Jezus vinden we niet in een van de evangeliën.
Paulus geeft nu de woorden van de Here Jezus weer. Dan begint hij met het woordje wij. Hij trekt het woord van de Here Jezus naar de werkelijkheid van de gemeente. De wij zijn de mensen die op het moment dat de Here Jezus terugkomt nog op aarde leven. Het gaat erom of de mensen die dan leven er beter aan toe zullen zijn dan de gelovigen die al gestorven zijn.
Wat zal er gebeuren als de Here Jezus naar de aarde terugkomt? Het gaat hier echt om de wederkomst van Christus. Ik kom daarop straks nog terug maar ook in vers 15 wordt dat al duidelijk doordat hier over de komst van de Here gesproken wordt. Het is niet een komst, het is niet een van verschillende keren dat Jezus lichamelijk uit de hemel richting aarde komt. Nee, het gaat om de komst. De terugkeer waarvan een engel bij Jezus hemelvaart op deze manier gesproken heeft: Deze Jezus, die van u opgenomen is naar de hemel, zal op dezelfde wijze wederkomen, als u Hem ten hemel hebt zien varen. Hand 1:11
Wat gebeurt er bij de terugkeer van de Here Jezus o.a.? Er komt een bevel van God naar de aarde. Het gaat hier om een teken dat hoorbaar op de aarde zal zijn. Letterlijk wordt het woord geroep (HSV) gebruikt. In de NBV wordt het hoorbare hiervan weergegeven met het woord signaal. Dat bevel, dat signaal zal door de stem van een van de belangrijkste engelen tot ons komen. Er zal een bazuingeklank op de aarde te horen zijn. Wat moeten we ons nu bij die onoverwinnelijke bevel van de HERE op die dag voorstellen? Het bevel dat zal klinken is dan: Doden sta op uit uw graf. Dat dit bevel dan zal komen, vertelt de Here Jezus zo in Joh 5: “Verwondert u hierover niet, want de ure komt, dat allen, die in de graven zijn naar Zijn stem zullen horen en zij zullen uitgaan, wie het goede gedaan hebben, tot de opstanding ten leven, wie het kwade bedreven hebben, tot de opstanding ten oordeel.” Vs 28,29.
De bazuin was in Israel o.a. te horen als het volk tot de oorlog opgeroepen werd. Het is de HERE die op de dag van Christus’ terugkeer heel duidelijk laat horen dat hij de oorlog aan de dood verklaart. Want ieder mens die gestorven is, zal dan aan zijn of haar lichaam voelen dat Gods stem hem of haar onweerstaanbaar uit de dood trekt. Of je het nu wil of niet. De HERE laat dan zien: Ik heb de totale overwinning op de dood behaald. Het bazuingeklank roept Gods heerlijke overwinning op de aarde uit.
Als dan Gods overwinning in het leven van alle mensen duidelijk wordt. Als de doden op Gods bevel de graven zijn uitgekomen, begint de Here Jezus zijn terugkeer naar de aarde. Hij gaat op weg om op aarde Zijn oordeel over de levenden en de doden uit te spreken. Als je dat bedenkt, lezen we aan het einde van vers 16: “En zij die in Christus gestorven zijn, zullen het eerst opstaan.”
Betekent dit nu dat eerst de gelovigen zullen opstaan en daarna de ongelovigen? Nee. Het gaat er in onze tekst namelijk niet om of de gelovigen ongelovigen het eerste opstaan. Het gaat erom dat Paulus aan de Thessalonicenzen duidelijk maakt dat de gelovigen die voor Christus wederkomst gestorven zijn op geen enkele manier achtergesteld zijn aan de gelovigen die dan nog leven.
Je moet het je zo voorstellen: Als de Here Jezus vandaag zou terugkomen staan eerst de doden op. Gelovigen en ongelovigen. Daarna gaan de opgestane gelovigen en de gelovigen die dan op aarde leven samen Christus tegemoet op de wolken. De kinderen van God die dan leven gaan de eerder gestorven gelovigen niet voor. Zij gaan niet eerst naar de Here Jezus en daarna de gestorven gelovigen. Nee, ze gaan samen op hetzelfde ogenblik. Allemaal die echt in liefde en vertrouwen op hun Verlosser geleefd hebben.
Het is belangrijk om deze dingen goed tot je te nemen. Juist in een tijd waarin allerlei gedachten over de eindtijd en de wederkomst van Christus op ons afkomen. Gedachten over een duizendjarig rijk dat nog moet komen, van een opname van de gemeente, van Jezus die op aarde verschijnt om duizend jaar te regeren om dan weer weg te gaan en na de grote verdrukking weer definitief terug te keren kunnen op ons makkelijk indruk maken. Vooral als er allerlei Bijbelteksten bij genoemd worden. De oorzaak daarvan is vaak dat we te weinig vanuit Gods Woord met de wederkomst van Christus bezig zijn. Dat dit in ons leven een te onbelangrijke plaats inneemt. Het is belangrijk dat we naar de wederkomst toeleven en daarna verlangen vanuit een echt Bijbelse toekomstverwachting. Door heel grondig en rustig te kijken wat de Heilige Geest daarover in de Bijbel zegt.
Als je dat doet, zie je dat de Here in de Bijbel niet van een opstanding spreekt die eerst komt en dat er later nog een zal volgen. Dat is wel zo in de theorie van de opname van de gemeente. Dan zouden op een bepaald moment alle gelovigen opstaan en samen met de gelovigen op aarde met de Here Jezus naar de hemel gaan. Dan zou er voor de mensen op aarde nog een periode komen waarin ze tot geloof kunnen komen. Als de Here Jezus voor de laatste keer definitief naar de aarde terugkomt zou er weer een opstanding uit de doden zijn.
Als je rustig leest wat er in onze tekst staat, zie je dat het hier niet om een opname van de gelovigen in de hemel gaat. Wat is namelijk de rede waarom de gelovigen plotseling van de aarde de lucht in gaan op de wolken? Het antwoord daarop krijgen we in vers 17. We gaan de Here tegemoet in de lucht. De woorden die in het Grieks hier voor tegemoet gaan gebruikt wordt, wijst op een heel bijzondere gebeurtenis.
Als een belangrijke persoon op bezoek ging, was het gebruik dat je die persoon niet zomaar bij je huis liet komen. Dan ging je hem tegemoet om hem te begroeten. Om hem te verwelkomen en dan ging hij met jou mee naar jouw huis. Zo ging het vooral met koningen en veldheren die een stad bezochten. Dan werden juist deze woorden gebruikt. We zien dit zelfs gebeuren als Paulus als gevangene naar Rome op weg is. Als hij in Italië aankomt. We lezen dan in Hand 28:15: “En vandaar kwamen de broeders, die van onze aangelegenheden gehoord hadden, ons tot Forum Appii en Tres Tabernae tegemoet, en toe Paulus hen zag, dankte hij God en greep moet.”
Als je iemand tegemoet loopt is het de bedoeling dat hij met je meegaat. Jij brengt hem op zijn bestemming. Je vergezelt hem naar de plaats waar hij naartoe wil gaan. Zo gaat het ook als de Heiland, de Verlosser op de wolken terugkomt. Dan zullen de kinderen van God als nieuwe onsterflijke mensen hun Redder en Rechter vol gejuich binnenhalen. Ze zullen dat doen met een lichaam dat net als het verheerlijkte lichaam van de Here Jezus van alle gebreken, van het sterfelijk zijn, verlost is. Als jij als gelovige op aarde leeft wanneer de Here Jezus terugkomt, krijg je in een ogenblik zo’n lichaam zonder dat je sterft. Dat lezen we in 1 Cor 15: “Zie, ik vertel u een geheimenis: Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden.” HSV vs 51,52
In een ondeelbare ogenblik verlost de HERE Zijn kinderen dan van alle kwalen, handicaps, zwakheden en veroudering. Hij maakt je dan sterk en immuun voor de dood. Dan ga je met dat verheerlijkte lichaam je Redder, je God en Koning feestelijk binnenhalen. Dan begroet je Hem: Here wij zijn zo blij dat u gekomen bent. We hebben zo naar uw heerlijke komst uitgezien. Wij loven U dat wij nu zelfs met ons lichaam altijd bij U mogen zijn. Als blijde en dankbare onderdanen begroeten de gelovigen dan Christus. Zij halen Hem dan in. Ze begeleiden Hem als een immense erewacht naar de aarde.
Het kan zijn dat je nu denkt: Dat klinkt allemaal prachtig maar wat moet ik daar nu mee? Wat heb ik daar vandaag aan. We letten daarop in de tweede plaats.
- Dit troost ons vandaag
We hebben gezien dat in de gemeente van Tessalonica de mensen eigenlijk radeloos van verdriet waren als een van hen stierf. Paulus zegt nu tegen ze dat dat niet nodig is. Het is niet nodig dat ze ontroostbaar zijn. Hij heeft duidelijk gemaakt dat Christus ook voor de gestorven gelovigen een nieuw eeuwig leven verdiend heeft. Dat heeft Hij ook verdiend toen jouw en mijn zonden Hem aan het kruis onder die verschrikkelijk toorn van God brachten. Hij heeft toen een heerlijk nieuw eeuwig leven met lichaam en ziel voor de gelovigen van alle tijden verdiend. Daarbij worden de gestorven gelovigen op geen enkel punt achtergesteld. Alle gelovigen samen zullen dan in een echt oecumenische vereniging Christus met hun verheerlijkte lichamen Christus in de lucht begroeten.
Als wij daarover vandaag nadenken, is dat ook een geweldig bemoediging. Als we vol vertrouwen op de HERE leven, mogen we weten dat de dood ons niet van het leven, het leven met Christus kan scheiden. Dat mogen we weten als een geliefde die met Christus op aarde geleefd heeft, sterft.
Betekent dat dat je niet verdrietig om het gemis van je geliefde mag zijn als kind van God? Jij mag verdrietig zijn. De dood is een vijand die gelegde banden wreed verbreekt. Toch is er verschil tussen het verdriet daarover bij gelovigen en ongelovigen.
Als je bij Christus in je leven schuilt en je weet dat ook je geliefde met Christus als zijn Redder en Koning geleefd heeft, mag jouw verdriet een ander karakter krijgen. Omdat jij weet dat wie met Christus geleefd heeft als de schat van zijn leven, met zijn ziel in de hemel bij God is. Wat nog groter is, is dat je mag weten dat ook hij eens met zijn lichaam voor altijd bij zijn Verlosser zal zijn. Dat te weten, dat in geloof vast te houden geeft je in jouw verdriet hoop die zeker is. Het is goed als je geliefde bij de HERE is. Hij of zij kan het niet beter hebben. Als je dat weet en jezelf steeds weer te binnen brengt, bewaart dat jou om al dieper in de put van ontroostbaarheid te komen. Laat die hoop, die heerlijke belofte van God je in je verdriet steeds weer meenemen naar Christus. Het is belangrijk dat we elkaar daarbij ook helpen. Paulus roept ons daartoe op als hij in vers 18 schrijft: “Vermaant elkaar dus met deze woorden.”
In het Grieks kan het woord dat hier met vermanen vertaald is drie betekenissen hebben. Dat zijn: vermanen, aansporen of troosten. In het verband van onze tekst is het beter om hier met de Statenvertaling, HSV en de NBV voor de betekenis troosten te kiezen. Troost elkaar dus met deze woorden.
Als we deze oproep van Paulus lezen, is het goed om ons af te vragen of wij genoeg naar elkaar omzien. Niet alleen bij sterfgevallen maar ook bij andere situaties waarin broeders en zusters gebrokenheid en verdriet ervaren. Troosten we elkaar dan? Laten we dan zien en voelen dat we met die ander in zijn of haar verdriet meeleven en meebidden. Schieten we daarin niet veel tekort? Kennen we zelf de troost door een leven in liefde met Christus?
Broeders en zusters, jongens en meisjes laten we toch zelf zo met Christus leven en op elkaar betrokken zijn en laat dat elkaar voelen, weten. Dan moet je niet denken daar zijn de dominee, ouderlingen en ook de diaken toch voor. Nee, zo is het niet. Paulus zegt in onze tekst heel duidelijk tegen ons als hele gemeente: Troost elkaar dus met deze woorden.
De ene keer heeft die dat nodig en een andere keer een ander. Er komt ook een tijd dat jij dat nodig hebt. Laten we naar elkaar omzien en vanuit de liefde van Christus elkaar geloofsmoed inspreken. Elkaar bij Christus brengen. Laten we dan ook voor elkaar bidden dat de troost van Christus onze harten bereikt en doordringt.
Als we weigeren elkaar met de volle gemeenschap van Christus voor eeuwig te troosten, konden we zelf wel eens buiten die gemeenschap staan. Dan is het niet best. Want dan zullen we op de dag dat Christus terugkomt Hem niet met de kerk van alle tijden begroeten. Dan staan we buiten het door Christus verloste volk. Dan zullen we niet voor altijd bij de Here zijn. Dan zie je vanaf de aarde Christus wel aankomen met heel Gods kerk. Wat voor de gemeente dan de grootste vreugdedag is, is dan voor jou de dag van grote schrik en ellende. Openb 1:8.
Laat je toch steeds weer door Gods toekomst troosten door in diepe verbondenheid met Christus te leven. Dan heb je deel aan die heerlijke begroeting die op de dag van Christus’ terugkeer er voor heel de kerk zal zijn. Die heerlijke begroeting van onze Verlosser in de lucht. Daarna mag je uitzien, dat mag je troosten in diepe verbondenheid met de HERE.
AMEN