Preek Mattheus 9:36 De Here Jezus met ontferming bewogen
Mattheus 9:36
ORDE VAN DIENST
Votum
Vrede-Zegengroet
Gezang 30:1,6
Lezing van Gods wet
Gezang 13: 2,4,5
Viering van het heilig Avondmaal:
In gereedheid: Psalm 103:1,2
1. Lezen Mattheus 9:35-38 Zingen Psalm 103:3
Psalm 103:4
2. Lezen Mattheus 11:25-30 Zingen Psalm 103:5
Psalm 103:6,7
3. Lezen Mattheus 5: 13-16 Zingen Psalm 103:8
Psalm 103:9
Slot formulier
Psalm 116:3,4
Collecte
Psalm 22;11,13 (13 Psalm van de week)
Zegen
Dit is uitgesproken bij de 3 tafels waaraan we het avondmaal gevierd hebben.
DE HERE JEZUS VOL ONTFERMING BEWOGEN
1. Jezus ziet de mensen
De Here Jezus is de Zoon van God. Hij is als de Zoon van God naar de wereld gekomen. Naar een wereld waarop wij als mensen er een zooitje van gemaakt hadden en hebben. Een wereld waar de zonde heerst. Waar mensen zichzelf zoeken en hun hart van God hebben afgekeerd. Van de enige echte God. Veel mensen op de wereld noemen zich nog godsdienstig zonder om de enige echte God te dienen. In onze samenleving zijn er ook velen die helemaal niet meer in een god geloven. Het leven is een toevalstreffer en als je dood gaat is het voorbij. Dan heb je het gehad. Waarom zou je dan niet zo veel mogelijk voor jezelf leven.
Toch zijn veel mensen ongelukkig en eenzaam. Als we naar de sterren van de wereld kijken: wat een ellende terwijl ze bulken van het geld. Terwijl die ellende allerlei andere mensen weer moet vermaken. De wereld en het leven zijn zo door de zonde en de gevolgen daarvan aangetast. Dat zie je overal om je heen. Ook in je eigen leven komt dat zeker bij het ouder worden al meer op je af. De ellende, dat verdriet, die kwetsbaarheid ze zijn hoe je het ook went of keert onze eigen schuld. Wij hebben het in deze wereld gebracht. Dan moet je daarbij niet alleen beschuldigend denken en wijzen naar Adam en Eva. Als je eerlijk met jezelf bent weet je dat jij geen haar beter bent. Een wereld verloren in schuld. Door eigen schuld.
Naar die wereld komt de Zoon van God. Je zou zeggen om er eens flink de bezem er door te halen. Om Gods oordeel voor eens en altijd over de mensen te laten komen. Wat lezen we in onze tekst? “Toen Hij de schare zag, werd Hij met ontferming bewogen”. Vanuit het hart van God vol ontferming, vol liefde die we niet verdiend hebben, komt Christus de Zoon van God naar de wereld. Bewogen met het lot van de wereld. Ontferming voor mensen die de moeite van het leven en de dood en Gods oordeel aan zichzelf te wijten hebben. Zo stuurde de Vader de Zoon naar de wereld omdat die ontferming er in Zijn hart is. Die onverdiende liefde leer je zien als je op Christus let. De here Jezus zegt bij het begin van Zijn optreden als de Verlosser op aarde waarom Hij gekomen is: “Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de eniggeboren Zoon van God.” Joh 3:16-18
Het sturen van Zijn Zoon komt bij de HERE uit Zijn binnenste. Vader en Zoon zijn een. Ook bij de Here Jezus komt die ontferming met mensen die gedut en gekraakt zijn door het leven uit Zijn binnenste. Deze mensen hebben het aan zichzelf te danken maar toch is er die bewogenheid van de Here Jezus als Hij de mensen daar ziet. Met hun ziekten en de moeite die ze met zich dragen en die Hij tot in het diepste van hun hart ziet. De Here Jezus ziet echt mensen voor zich. Niet maar een grote groep die iets van Hem verwachten. Niet maar een groep mensen die bij Hem willen horen. Nee, de Here Jezus ziet wat er in hun leven en hun hart speelt! Voor Hem ben je geen nummer, geen naamloos mens. Hij ziet de grote groep en vanuit Zijn echt belangstelling doorziet Hij het leven van iedereen die er staat. Hij is God en daarom kan Hij dat. Je hebt soms wel eens mensen waarvan je denkt: het lijkt wel alsof ze door me heen kunnen kijken. Bij Christus is dat echt zo en voor de volle 100%. Hij ziet ieder van ons persoonlijk en is in Zijn binnenste met ze bewogen. Daarom kwam Hij ook naar de wereld om mensen die verloren zijn in schuld tot zich te roepen. Om ze te redden. Je bent voor Hem geen nummer maar echt een mens die Hij kent en jouw uitzicht en redding wil geven. Hij weet waar jij mee bezig bent in je leven. Hij kent je vragen, je verdriet, je zorgen, je blijdschap. Hij weet ook wat jij graag wilt en waar je naartoe wilt werken. Hij weet dat jij zonder Hem en zonder dat jij in geloof je tot Hem keert verloren gaat. Hij is vol ontferming bewogen en daarom zegt Hij jou persoonlijk: Kom tot Mij. Hij ziet niets liever dan dat zondaars hun schuld belijden en bij Hem komen voor de echte redding. Die redding deelt Hij uit. Dat mag jij nu zelf voelen en proeven. Je proeft en voelt dan in geloof, in de band aan Christus Zijn ontferming, Zijn liefde, Zijn bewogenheid waarmee Hij voor jou naar het kruis ging. Leef dan met Hem.
2. Jezus ziet de opgejaagde mensen
Wie ziet de Here Jezus daar voor zich? Mensen die de gebrokenheid van het leven voelen. Mensen die aan zichzelf overgelaten worden. Mensen die geen goede leiding krijgen. Mensen die in eigen kracht door het leven moeten. Die last is ieder mens uiteindelijk te zwaar. Hoe stoer en sterk je op een bepaald moment ook denkt te zijn.
Hij ziet daar mensen voor zich die ziek zijn of die geliefden hebben die heel erg ziek zijn. Hij ziet er mensen voor zich die grote zorgen hebben, mensen die zo moeilijk kunnen rondkomen. Mensen die schuldig tegenover God staan. Ook mensen die dat weten en voelen maar door de Schriftgeleerden in die tijd nog dieper de put worden ingepraat. Doordat de Schriftgeleerden steeds weer wijzen op al die regels en voorschriften die ze voor de sabbat, voor voedsel en allerlei andere dingen gemaakt hebben. Ze wijzen deze mensen steeds weer op het overtreden van deze regels. Ze laten steeds weer voelen dat deze mensen heel erg tekort komen en heel erg in de schuld bij God staan. Dat ze van de toekomst niet veel moeten verwachten en ze hebben geen aandacht voor de nood en zorgen en beschadigingen die deze mensen in het leven hebben opgelopen. Het zijn harde herders die het volk leiden. Ze denken vooral goed van zichzelf en vinden het gewone volk maar het volk dat de wet niet kent. Ze geven dit volk geen bewogen en liefdevolle leiding door ze steeds met al hun butsen en nood naar het hart van God te leiden. De Here Jezus is diep bewogen met een volk, met mensen die zo worden opgejaagd. Mensen die bij al de moeite van het leven niet de rust en vrede wordt gewezen.
Broeders en zusters ook in onze tijd zie je opgejaagde mensen. Mensen die moeten presteren. Je mag niet zwak zijn, je mag je niet schuldig voelen. Je moet in jezelf geloven en als je dat genoeg doet dan bereik je je idealen en ambities. Kinderen worden al opgejaagd, jongeren worden opgejaagd. Mensen moeten het in een harde maatschappij maar redden. Als je oud geworden bent en niet meer genoeg kunt produceren ben je eigenlijk niet van waarde. Mensen kunnen in hun leven zoveel schade door toedoen van anderen en ook door eigen schuld hebben opgelopen. Mensen houden er trauma’s van over. Ze schrikken midden in de nacht vol van het angstzweet wakker. De Here Jezus ziet die opgejaagde mensen. Hij kon gezegd hebben dat is jullie eigen schuld. Dat is het ook ten diepste. Laten we dat nooit vergeten.
De Zoon van God, de zondeloze Christus verheft zich niet boven deze mensen. Hij is vol ontferming over hen bewogen. Hij ziet herders die niet met liefde deze mensen de weg naar de HERE als de hemelse Vader, die met open armen voor hen open staat, wijzen. Het zijn herders die zeggen dat ze het zelf moeten verdienen om door de Vader in Zijn zorg opgenomen te worden. Harde herders die proberen welvaart en een positie uit hun ambtsdrager zijn te halen. Verschrikkelijke herders. Christus die met ontferming bewogen is om mensen die diep in de nood zitten, die hun zonden kennen en er zo’n last van hebben. Die daardoor zich zo onzeker en misschien wel angstig voelen. Tegen deze mensen zegt de Here Jezus in Matt 11: “Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen; 30 want mijn juk is zacht en mijn last is licht.” Vs 28,29
Wie eigen schuld tegenover God met verdriet over die eigen zonden belijdt en zo tot Christus komt, wordt door de Zoon en ook door de Vader verwelkomt. Hoe groot de deuken en ellende in je leven ook zijn, ook door eigen schuld. Je kunt rust vinden. Hoe je ook opgejaagd bent of je opgejaagd voelt. Zoek het niet bij mensen die alleen maar wijzen op het leven hier en nu. Zoek het bij de enige die het juist medicijn je wil en kan geven. De enige die de juiste oorzaak aanwijst: onze eigen zonden. Die ondanks onze zonden met liefde tot ons komt en ons roept om tot Hem te komen. Die voor ieder die zich klein weet voor God en tot Hem als Verlosser vlucht de straf aan het kruis gedragen heeft. Wat een liefde en ontferming voor mensen die in en uit zichzelf geen toekomst hebben. Vind je rust in een leven met Christus als je Redder en Heer!
3. Jezus wijst de weg naar de echte rust en vrede
De Here Jezus is met ontferming over zondaren bewogen. Hij is niet de harde Herder die zich boven de schapen verheven voelt en zegt nu moeten jullie eerst maar eens zondeloos gaan leven en dan wil Ik er wel voor jullie zijn. Nee, Hij ging terwijl zondaars Hem gevangen namen toch op weg naar het kruis. Hij zegt aan het kruis van de mensen die Hem op het kruis brachten en Hem alleen lieten: “Vader vergeef het hun want zij weten niet wat ze doen”. Christus ziet de mensen en is met ontferming bewogen. Al hebben wij Hem als een misdadiger behandeld, bidt Hij voor ons die de echte misdadigers zijn. Hij gaat als de Goede Herder Zijn leven geven aan het kruis om ons vergeving en eeuwig leven te kunnen geven.
Hij draagt de straf die ons het leven moest kosten en ons eeuwig moe en moedeloos zou moeten maken. Hoe erg is het als mensen niet echt met Christus leven. Hoe erg is het als mensen al hun energie zetten op een leven hier en nu en Christus niet kennen of niet willen kennen. Dan kun je nog zo levenslustig zijn maar dan ga je verloren. Dan ben je misschien wel diep teleurgesteld in het leven en dan heb je bij je dood ook geen toekomst maar wacht er alleen maar meer ellende. Al die herders en goeroe’s die tegen je zeggen dat je het zelf moet doen, dat je jezelf moet ontplooien, dat je dichtbij jezelf moet blijven om jezelf te vinden. Die zeggen dat dit de weg naar het goede en het gelukkige leven is, zijn harde herders die met al hun mooie woorden je de weg naar het eeuwig ongeluk wijzen. Je wordt dan aan jezelf over gelaten en dan gaat het eeuwig mis. Christus die Goddelijke bewogen is met de zondaar die tot Hem vlucht, die voor Gods uitverkoren volk Zijn leven heeft gegeven, is de echte herder. Als je Christus’ ontferming en bewogenheid ziet met jou en mij die tot Hem vluchten dan is een heel belangrijke vraag hoe het met onze ontferming voor de mensen om ons heen staat.
De HERE dienen is Hem liefhebben en onze naaste. Christus kwam om zondaren zoals jij en ik te redden. Onverdiend. Ben jij ook met ontferming bewogen over al die mensen die zonder Christus leven en zo op weg zijn naar de hel? Zet de viering van het avondmaal je aan om voor deze mensen te bidden om waar je kan ze te willen trekken tot Christus. Wil jij daarom ook graag al het werk te steunen dat het echte evangelie naar anderen wil brengen? We zijn toch geen mensen die zich stiekem van binnen toch wat beter dan al die ongelovigen vinden? Die daarom zeggen wij hoeven niets te doen want op zondag staan de kerkdeuren toch open. Zo deed de Here Jezus het niet! Hij zocht de hoeren en de tollenaars, de zondaars op met het echte evangelie. Uit liefde, uit bewogenheid.
We vinden dat later bijvoorbeeld ook terug bij Paulus.
Als hij naar zijn volksgenoten kijkt en ziet hoeveel er zijn die niet in Christus geloven dan schrijft hij: “Ik spreek de waarheid in Christus, ik lieg niet, want mijn geweten betuigt mij dit mede door de heilige Geest: ik heb een grote smart en een voortdurend hartzeer. Want zelf zou ik wel wensen van Christus verbannen te zijn ten behoeve van mijn broeders, mijn verwanten naar het vlees.”Rom 9:1-3
Het gaat er in Paulus leven om uit liefde voor Christus en de naaste juist mensen voor Christus te winnen: “Ik ben voor de zwakken zwak geworden, om de zwakken te winnen; voor allen ben ik alles geweest, om in elk geval enigen te redden. Alles doe ik ter wille van het evangelie, om er zelf ook deel aan te verkrijgen.” 1 Kor 9:22,23
Laten wij als gemeente vanuit de viering van het avondmaal over anderen met ontferming bewogen zijn. Ze de weg willen wijzen naar de echte vrede en rust voor eeuwig. Bevrijdt van het welverdiende oordeel van God door Christus. Laten we zelf en als gemeente vorm geven aan wat Christus ons leert in Matt 5: “Gij zijt het licht der wereld. Een stad, die op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. Ook steekt men geen lamp aan en zet haar onder de korenmaat, maar op de standaard, en zij schijnt voor allen, die in het huis zijn. Laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader, die in de hemelen is, verheerlijken. Vs 14-16
AMEN