Preek Openbaring 8:6-13 God stuurt in de 4 bazuienen natuurampen als Zijn ordelen over de wereld. 22 januari 2-17
ORDE VAN DIENST
Votum
Vrede/zegengroet
Psalm 147:1,2
Gez 1:1
Lezing van de wet
Gez 1:13
Gebed
Schriftlezing: Amos 5:4-20
Psalm 3 (kinderen vs 2)
Tekst: Openbaring 8:6-13
Preek
Psalm 46
Dankgebed
Collecte
Psalm 105:3,4
Zegen
Broeders en zusters, jongens en meisjes, gemeente van onze Here Jezus Christus
Heb jij rust in je leven? Waarom stel ik deze vraag? Omdat het me al meer opvalt dat veel mensen, ook in de gemeente een stuk rust in hun leven missen. Daarmee bedoel ik niet in de eerste plaats dat je momenten in je leven hebt dat je niets hoeft te doen. Je kunt een heel rustig leven hebben en toch geen rust in je leven hebben.
Het gaat mij bij rust erom dat je de dingen van je leven aan God kunt overlaten. Dat je weet dat het bij Hem in goede handen is. Wij doen vaak alsof ons leven in onze tijd zo moeilijk is. Alsof er in onze tijd zoveel moeilijke dingen over ons leven komen. Het zou daarom voor ons zo moeilijk zijn om in God te geloven. Als je ziet wat er allemaal gebeurt?
Jij staat midden in het leven. Je doet je best voor anderen. Je doet ook je best om te geloven. Je wilt ook anderen daarbij helpen. Je doet in je leven heel echt je best. Je gelooft ook dat God echt boven alles staat. Alles is in Zijn handen. Maar met je eigen leven wil het allemaal niet zo. In relaties ben je niet gelukkig. Je voelt je vaak niet begrepen en de mensen die jij hebt proberen te helpen zijn er niet als jij problemen hebt. Als je dan nog eens om je heen kijkt zie je ook andere mensen die hun best in het leven doen. Die er zijn voor God en mensen. Toch worden ook die door groot verdriet en grote ellende getroffen. Als je dan nog eens naar deze wereld kijkt wat is er dan een rotzooi, een ellende, een honger, een dreiging, een oorlog in deze wereld. Om dan alles aan de HERE over te laten en dan ook in rust te kunnen leven en bidden. Om dan te zeggen: Vader U bent goed. Het is goed dat Uw wil gebeurd en daar vind ik mijn rust in. Is dat nu echt niet iets van vroeger?
Was het vroeger anders broeders en zusters, jongelui? Het aantal sterfgevallen om je heen en de kans dat jij heel jong veel pijn zou hebben of zou sterven was vroeger veel groter. Ernstige ziekten zoals toen de pest met een plotseling verwoestende uitwerking op de bevolking waren er toen veel meer. Honger en armoede heel dicht bij waren nog veel meer aanwezig dan nu. Het effect van natuurrampen was vaak nog veel groter dan nu vanwege veel minder beveiliging en waarschuwing. Rust of geen rust hebben, heeft dus niet te maken met de omstandigheden van vroeger of van nu. Het heeft wel alles te maken met hoe je God kent. Hoe jij met de HERE omgaat en wie Jezus Christus voor je is. Moet ik eerst antwoord op mijn vragen krijgen om te geloven, om rust te vinden? Ben ik de rechter die besluit wat goed is of leer ik mij over te geven aan de HERE die weet wat echt goed is en die echt nooit iets zal doen wat onrechtvaardig is. Omdat Hij alleen goed is. We komen hierop nog verder terug in de preek als we zien dat God ook alles met de natuurrampen te maken heeft die onze wereld treffen. Ik verkondig jullie het echte goed nieuws onder het thema:
GOD STUURT IN DE 4 BAZUINEN NATUURRAMPEN ALS ZIJN OORDELEN OVER DE WERELD
1. Als oproepen tot bekering
2. Als teken dat de dag van Christus komt
1. Als oproepen tot bekering
Het blazen op de bazuinen begint. Het eerste deel van het blazen erop zijn de eerste vier. De eerste vier horen bij elkaar. Dat wordt ook duidelijk als we na het blazen op die vierde bazuin in vers 13 lezen van een adelaar. Die adelaar roept na het blazen op de vierde bazuin: “Wee, wee, wee hun die op de aarde wonen, vanwege de overige bazuinstoten van de drie engelen die nog op de bazuin zullen blazen.” HSV De laatste drie brengen nog meer ellende dan de eerste vier.
Wat verbindt nu die eerste vier bazuinen van onze tekst? Het gaat bij de eerste vier bazuinen om natuurrampen die de wereld treffen tussen de hemelvaart en de terugkeer van de Here Jezus. Het gaat hierbij ook om natuurrampen die nog groter en intensiever zijn dan die bij het openen van meerdere van de 6 zegels genoemd werden. Daar ging het om rampen die een kwart van de wereld trof. Nu treft het een derde van de wereld. Het gaat nu niet zozeer om een precieze berekening van het aantal mensen of van wat voor deel van de wereld getroffen wordt. Het gaat hier om nog grotere en intensere rampen die de wereld zullen treffen in de tijd. We moeten ook niet proberen om bij elk van deze bazuinen een bepaalde gebeurtenis of datum te plakken. Ook dat is niet de bedoeling. Het gaat om grote rampen die de wereld treffen in de tijd voor de terugkeer van de Here Jezus. Rampen die op bepaalde gebieden van het leven in de loop van de geschiedenis meerdere keren de aarde en het leven van de mensen op aarde raken. De Heilige Geest laat in onze tekst zien welke gebieden van het bestaan dan geraakt worden.
Voordat we ernaar gaan kijken waaraan we dan moeten denken, is het heel belangrijk om te zien dat Christus, dat het Lam van God hiermee alles te maken heeft. Hij opent dat zevende zegel waardoor de 7 bazuinen naar voren komen. Wij zitten vaak in onze maag met al die ellende die je op aarde ziet. Vooral als er een grote ramp een deel van de wereld treft, zijn we er heel gauw bij om te zeggen: Hier kan God, hier kan Christus toch niets te maken hebben. In een God die hier iets mee te maken heeft kan ik en kunnen mensen toch niet geloven? Dan zoeken we onze toevlucht in: toeval, de duivel, mensen die niet goed met de natuur omgaan. We proberen een verklaring te vinden die in ieder geval God buiten schot laat. Dat klinkt heel sympathiek. Toch bevredigt dat niet. Dat merk je ook want steeds komen de vragen weer naar boven hoe dat nou toch kan als Christus alle macht in hemel en op aarde in handen heeft.
De oorzaak daarvan is dat we iets heel belangrijks in ons denken en in ons gevoel overslaan. De kern daarvan is dat we onszelf buiten schot laten. Als ik dat zeg bedoel ik echt ons. Dan bedoel ik niet die anderen die door de ellende getroffen worden terwijl het jou niet direct treft. Met ons bedoel ik dus alle mensen, de hele mensheid. We moeten heel goed bedenken dat als ellende ons leven, als ellende de wereld treft onze vingers niet naar God moet wijzen maar naar onszelf. Toen wij als mensen bij de zondeval tegen de HERE zeiden: Wij willen onze eigen baas zijn en willen U niet als onze God en Vader. Toen riepen wij over onszelf een leven af dat vol zou zijn met de ene ellende, met de ene ramp na de andere. Wij zijn het geweest die deze wereld echt in het ongeluk gestort hebben. Rom 8! Wij zijn het als mensen die het verdiend hebben en over ons afgeroepen hebben dat ons leven een grote ramp zou zijn. Wij hebben echt niets anders dan een rampzalig leven verdiend. Als je dat weer leert zien, leer je ook anders tegen ellende en rampen in de wereld aankijken. Dan leer je ook anders aankijken tegen die dingen in je leven waarvan je mag genieten, wat je in je leven als goede dingen gekregen hebt. Daarin zie je dan de goedheid van God. Een goedheid waarvan niemand kan zeggen: Daarop heb ik recht.
Dan leer je ook zien dat een ramp zoals de tsunami die honderdduizenden mensen het leven heeft gekost geen toevalligheid was. Het is niet zo dat God daarbuiten staat. Als wij zeggen maar God kan toch niets met zo’n vloedgolf of met de klimaatverandering te maken hebben, is dat het typische geredeneer van de onrustige mens die een god volgens eigen smaak en gevoel zoekt. Het is zo belangrijk dat jij de HERE leert kennen als de God die ook in Zijn oordelen over deze wereld rechtvaardig is. Dat je Hem leert kennen als de God bij wie je als deze oordelen over de wereld gaan, mag schuilen. Zo schuilen dat die rampen en ellende jou niet kunnen scheiden van de liefde van God die Hij in Jezus Christus ons gegeven heeft. Denk terug aan de verzegeling in Openb 7:3 waarover we het een paar weken geleden uitgebreid gehad hebben. Die rechtvaardige God is in Zijn onpeilbare liefde zo goed geweest om tijd en ruimte voor de komst van de Here Jezus in de geschiedenis te maken. Die rechtvaardige God is zo vol van liefde dat Hij tijd en ruimte in de geschiedenis geeft om het evangelie van Christus uit te laten gaan en te horen. Hij is zo goed dat Hij ons roept tot Christus en zegt: Kom toch tot Mij zodat jouw leven niet een en al ellende en ramp wordt. De oordelen die dan over de wereld komen, laten de mens dan steeds weer zien: Je redt het niet. Jij kunt jezelf en de aarde niet redden. Zoek de rust van je leven en de redding van de wereld toch niet buiten Christus. Die wereld vol rust die nooit meer door een ramp getroffen zal worden, komt er alleen door Christus! Kom tot Hem en vind bij Hem rust ook in alle onrust en ellende die je leven en het leven van de wereld treft. De bronnen van het leven worden steeds weer aangetast. Dat zien we als we op de inhoud van die eerste vier bazuinen letten. Als we daarop letten zien we ook dingen die ons doen denken aan de oordelen van God zoals die in de 10 plagen over Egypte kwamen.
Wat gebeurt er bij het blazen van de eerste bazuin?
Er komt hagel en vuur vermengd met bloed over de aarde. Het komt van de hemel. Dat laat zien dat het hier om een oordeel van God over de wereld gaat. Dit laat ons denken aan de zevende plaag die over Egypte kwam. (Ex 9:23-25) Het laat ons ook denken aan wat Petrus op de Pinksterdag van de profeet Joel aanhaalt: “En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed en vuur en rookwalm.” Hand 2:19
De hagel en het vuur wijzen op hagelstormen die ook vaak gepaard gaan met zwaar onweer. Deze rampen treffen dan ook vaak mensen en zorgen voor verwonding en dood. Er kleeft dan bloed aan de hagel en het vuur. Geregeld worden delen van de wereld door dit soort rampen getroffen. Bomen ook vruchtbomen worden getroffen, delen van de natuur. Of kassen zoals vorig jaar waardoor er grote schade ontstaat. Ook voedsel voor de mensen gaat in vlammen op. Jong groen dat laat zien dat iets wat we nodig hebben begint te groeien verschroeit. Wat zo hoopvol leek wordt een woestijn. Dan staan we verslagen. Dan staan we met lege handen. Onze voedselbronnen kunnen ineens heel erg aangetast worden. We zijn heel afhankelijk van de het weer dat er komt. We hebben dat niet in eigen handen.
De tweede bazuin wordt geblazen. Hierbij gaat het om de zee. We lezen dat er iets in de zee gegooid wordt dat als een grote berg lijkt. Een berg waar de vlammen uitslaan. Het gaat erom dat ook de zee van tijd tot tijd door grote rampen getroffen wordt. Het is niet zo dat je op zee altijd veilig bent. We lezen dat een derde deel van het water bloed werd. Dat doet ons denken aan de eerste plaag in Egypte. Er gebeuren dus dingen met het water waardoor leven daarin onmogelijk wordt. We kunnen in onze tijd denken aan allerlei vormen van vervuiling die het leven in de zee bedreigen. Een geweldig deel van wat er in de zee leeft sterft. De zee is ook niet de kalme plek waar je altijd veilig bent. Een groot deel van de schepen vergaat. Hoeveel mensen zijn in geweldige stormen verdronken doordat schepen vergaan zijn. Mensen sterven, schepen met hun lading vergaan en dat zorgt ervoor dat mensen op de wal brodeloos raken.
Heel belangrijk is voor ons ook schoon en drinkbaar water. Daarvoor wordt in onze tijd ook heel geregeld aandacht gevraagd. O.a. door onze koning. Ook de voorziening van schoon en drinkbaar water komt in de geschiedenis meerdere keren in gevaar. We zien dat bij het blazen van de derde bazuin. We lezen van een ster die vanuit de hemel op de rivieren en de waterbronnen valt. De naam van deze ster is Alsem. Deze ster komt uit de hemel van God. Deze ster zit als het ware vol met alsem. Alsem is een geweldig bitter kruid. Als dat in het water komt, wordt dat zo bitter dat water ondrinkbaar wordt. Als je er toch van drinkt wordt je er ook nog eens ziek van. Zelfs zo ziek dat we lezen dat de veel mensen die er toch van gedronken hebben er dood aan gaan. De watervoorraden worden ernstig geschaad. Ook hier kunnen we aan vervuiling denken. Je ziet hier hoe kwetsbaar het milieu is. Wij hebben als mensen een grote verantwoordelijkheid voor het milieu. We moeten ons daar juist als christenen ook voor inzetten. Maar we kunnen er nooit voor zorgen dat wij verzekeren dat in het milieu, dat met de watervoorzieningen geen rampen gebeuren. Wij hebben de geschiedenis niet in onze handen. Dat we de wereld niet in onze handen hebben. Dat de wereld niet door ons maakbaar is, komt heel duidelijk naar voren bij de vierde bazuin.
Er komt verduistering op aarde. Voor ons zijn maan, zon en sterren vaak symbolen van vastheid en zekerheid. Elke dag is de zon er weer. Altijd weer als de wolken weg zijn, zie je de maan en de sterren. Elke dag weer wordt het licht. Toch is dat niet zo zeker als wij vaak denken. Ook het komen van het licht kan zomaar verdwijnen. Ook dat ligt helemaal in Gods hand. Ook zon, maan en sterren zijn niets anders dan schepselen. Zonder God kunnen ze niets. Hij is het die de sterren roept. Naar Hem moeten ze luisteren. Luister maar naar wat we in Amos 5 hebben gelezen: “Hij, die Pleiaden en Orion heeft gemaakt; Hij, die donkerheid verkeert in ochtend, en die de dag tot nacht verduistert; Hij, die het water der zee heeft opgeroepen en uitgegoten over de oppervlakte der aarde, – Here is zijn naam!” Vs 8
De HERE zorgt er voor dat als de Here Jezus aan het kruis hangt het midden op de dag drie uren pikdonker wordt. Als het ineens donker wordt terwijl wij het niet verwachten zien we dat God regeert. Als de Here Jezus terugkomt zal dat ook juist aan de hemellichamen te zien zijn. Zij verdwijnen. Nacht en donker zorgen bij ons als mensen vaak voor angst. Je voelt je zo onveilig.
Al dit soort dingen komen over de aarde in de tijd tussen Jezus hemelvaart en Zijn terugkeer. Juist dat het niet alleen maar rampen zijn, laat zien dat Christus ons ruimte geeft om te geloven. In die rampen laat Hij zien wat wij verdiend hebben. Juist in die rampen laat God ons zien dat wij deze wereld en ons leven niet kunnen maken. Wij kunnen niet voor een goede aarde en een altijd goed leven zorgen. Daarvoor moet je bij de HERE en bij niemand anders zijn. Ook in al die natuurrampen roept het Lam ons toe: Zoek je leven niet bij jezelf en bij deze wereld. Zoek je leven bij Mij want bij Mij is er redding van een altijddurend rampzalig leven. Bij Mij is er redding van het oordeel dat jij ook door jouw zonden verdiend hebt. Kom geloof in Mij, volg Mij, leef met Mij op deze wereld dan vind je echte rust. Dan kun je met een gerust hart te midden van veel rampen en ellende op weg naar de dag van Mijn terugkeer. Dan zie je dat ook natuurrampen je laten zien dat de dag van Christus komt. Daarover in het tweede punt nog een enkele opmerking.
2. Als teken dat de dag van Christus komt
De oordelen van God die over deze wereld komen. Die wij door onze gebeden als gelovigen ook opgeroepen hebben, (denk aan de vorige preek) zijn ook het voorspel van de dag dat de Here Jezus op de wolken terugkomt. Voor wie zijn rust in God zoekt zijn die oordelen bij alle ellende ook tekens van hoop. Je ziet in de oordelen de voetstappen van Christus op weg naar de dag van Zijn terugkeer. Dat is ook de dag van het grote oordeel. Dan is het niet zo dat maar een deel van de aarde aangetast wordt. Dan treft Gods oordeel de hele aarde. Dan treft vuur de hele aarde, dan wordt het donker op de hele aarde. Dan is Gods oordeel over de zondige wereld totaal.
Nu denk je misschien: verschrikkelijk. Ja, het is verschrikkelijk voor wie zijn of haar leven niet bij Christus als het Lam van God, als de Verlosser van je zonden en schuld gezocht heeft. Dan maakt dat spreken over het oordeel je onrustig en misschien wel opstandig. Die onrust en opstandigheid wil de HERE in liefde van je afnemen. Hij wil jou rust en vertrouwen op Hem geven! Die wil Hij jou elke dag weer geven als jij in het vertrouwen op Christus tot Hem bidt. Als jij je leven in Zijn handen legt. Rust vind je in Christus en dan leer je met alle strijd daarin uitkijken naar de dag dat je je lieve Heiland met eigen ogen op de nieuwe aarde mag zien. Wij belijden dit in art 37 van de NGB zo: “Terecht is daarom de gedachte aan dit oordeel schrikwekkend en angstaanjagend voor de slechte en goddeloze mensen, maar de rechtvaardigen en uitverkorenen verlangen er vurig naar en putten er troost uit.”
Jij mag weten als rampen de wereld treffen: Mijn Heiland komt er aan. Die prachtige nieuwe wereld die er door de oordelen heen komt, staat voor de deur. Die komt zeker. Ik hoor Jezus Christus komen! Zo was het ook bij de plagen in Egypte. Wat grepen die plagen in in het leven van mensen. Toch waren het ook de aankondigingen voor de bevrijding van Gods volk uit een slavenbestaan. De HERE werkt volgens Zijn belofte aan de eeuwige verlossing van Zijn volk! Vind daarom rust in Christus. Wie gelooft, is verzegeld tegen de dag van het grote oordeel. Dan zal het jou niet treffen. Dan ga jij op de dag met alle gelovigen van alle tijden de Here Jezus tegemoet in de lucht. Dan kom je met Hem als voor eeuwig gered met een nieuw heerlijk lichaam weer op de aarde. Wat een liefde, wat een genade van God voor Zijn volk. Leef toch zo dat je rust in je leven hebt, ook als je aan dat laatste oordeel denkt. Die rust wil de HERE jou om Christus zo graag geven!
AMEN