Preek over Lukas 23:56-24:3 Jezus opstanding is het begin van Gods nieuwe schepping
ORDE VAN DIENST
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 92:1,2,7,8
Lezing van Gods wet
Tekst opstandingsleven
Psalm 16:1,5
Schriftlezing: Lukas 23:55-24:-12
Genesis 1:1-5; 31-2:4
Gebed
Gezang 20:1,2,3,6
Tekst: Lukas 23:56-24:1-3
Verkondiging van het evangelie
Psalm 30:1,2,7
Dankgebed
Collecte
Gezang 21
Zegen
Broeders en zusters, jongens en meisjes, geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus
Er zijn van die momenten dat je een nieuw begin wilt maken. Dat kan in je persoonlijke leven zo zijn. Ook als gemeente of in je huwelijk. Soms liggen er zoveel oude dingen achter je dat ze je steeds weer lijken te achtervolgen. Je wilt er los van komen maar het lukt niet. Steeds weer maken die oude dingen veel stuk. Het lijkt of er geen einde aan komt. Je lijkt een stap vooruit te hebben gedaan en je hebt echt hoop en dan ineens komt er weer iets dat je voor je gevoel weer twee stappen naar achteren gooit.
Je kunt denken dat je het in je leven op deze wereld goed voor elkaar hebt. Mooi huis, goede baan of opleiding en je bent ook gezond. Het leven lacht je toe. Als dat zo is mag je daar ook als kind van God echt van genieten! Toch is het ook dan niet blijvend. Altijd weer komen er op deze wereld deuken, scheuren, pijn. Altijd weer komen er spanningen en uiteindelijk verdwijnt op deze wereld het uitzicht om dat ook jij en ik eens op aarde voor altijd de ogen moeten sluiten. De dag van het sterven komt. Dan zijn er ook mensen die eigenlijk altijd moeite in hun leven meedragen. Die altijd voelen dat het leven door de zonde is aangetast. Ik denk aan mensen, broeders en zusters ook die met een handicap of een beperking door het leven moeten. Velen al van hun geboorte af. Altijd weer is er dat moeilijke waarvoor er uiteindelijk geen uitzicht lijkt te zijn. Het leven lijkt toch altijd weer stuk te lopen op de dood. Het lijkt er ook op dat de wereld tijdelijk is. Dat ook onze planeet eens opgebrand zal zijn en dat leven dan niet meer mogelijk is. Je ziet zo steeds weer het vastlopen in sterven, in tijdelijkheid. Juist als je dat ziet is het zo belangrijk om te zien wat Pasen betekent. Wat het betekent dat de Here Jezus niet op zaterdag maar op zondag is opgestaan. Ik verkondig jullie het evangelie van de Opgestane Christus onder het volgende thema:
JEZUS OPSTANDING IS HET BEGIN VAN GODS NIEUWE SCHEPPING
1. De Here Jezus stond niet op op de sabbat
2. De Here Jezus stond wel op op de eerste dag van de week.
1. De Here Jezus stond niet op op de sabbat
Het is vrijdagmiddag. De leerlingen van de Here Jezus staan er verslagen bij. Ze kunnen het eigenlijk nog niet geloven. Het is nog zo onwerkelijk. Donderdag avond zaten ze nog in alle rust met de Here Jezus aan tafel. Om samen de Paasmaaltijd te eten. Nu nog geen 24 uur later is nadat er echt van alles gebeurd is, staan ze bij het dode lichaam van de Here Jezus. Het is eigenlijk niet te bevatten. Ook nu is er weinig tijd want over een paar uur begint de sabbat en dat kunnen ze niets doen. Gelukkig heeft Jozef van Arimathea het lichaam van de Here Jezus gekregen en mag hij het in zijn eigen mooie graf begraven. Toch moet het allemaal heel snel. De vrouwen gaan nog snel voordat het niet meer kan op de vrijdagmiddag de dingen kopen om de Here Jezus op een nog redelijke manier te kunnen begraven. Dat moet allemaal voor 6 uur ’s avonds gebeuren. Want om 6 uur begint de rustdag, de sabbat. Dan moet alles klaar zijn. Ze kunnen pas weer op de eerste dag van de week, dus 6 uur in de ochtend naar het graf.
Er wacht nu een dag van rust. Een dag waarop in de tempel de offerdienst verdubbeld is. De dag van rust en de speciale verering en aanbidding van de Here God. Het lichaam van de Here Jezus ligt in het graf. Het lijkt alsof de dood het van God en ook van het door Hem geschapen leven heeft gewonnen. Het is zo’n vreemde sabbat. Het is een dag van verdriet. Van verdriet dat uitzichtloos lijkt.
Waarvoor is het eigenlijk sabbat? Daarvoor moeten we terug naar het begin van de Bijbel. De sabbat, de rustdag is er al vanaf de 7e dag dat de HERE de aarde bewoonbaar aan het maken is. We lezen daarvan in Genesis 2: “Alzo werden voltooid de hemel en de aarde en al hun heer. Toen God op de zevende dag het werk voltooid had, dat Hij gemaakt had, rustte Hij op de zevende dag van al het werk, dat Hij gemaakt had. En God zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij daarop gerust heeft van al het werk, dat God scheppende tot stand had gebracht.”
Later bij de 10 geboden lezen we met een beroep op wat de HERE bij de schepping ingesteld heeft dat ook steeds weer op de zevende dag van de week te doen.
We mogen rusten van het werk dat we in de dagen er voor gedaan hebben. De HERE rust van Zijn werk van schepping om juist te kunnen genieten van wat Hij zo goed gemaakt heeft. Na de zondeval blijft de sabbat bestaan. Een dag van rust, een dag om de goede boodschap dat er bij God leven en vergeving is te horen. Om de offers te brengen die wijzen op het grote werk van verzoening dat er moet komen. Het grote offer van de Verlosser dat echt voor betaling van de straf en daarmee voor vergeving gaat zorgen. De sabbat is de dag om in alle rust je leven te overdenken, je schuld te belijden en naar de HERE te luisteren en al meer te ontdekken wie Hij is. Het is na de zondeval een dag geworden die je in alle rust leert kijken naar de dag dat Christus komt en er een echt nieuw begin gemaakt wordt.
De Zoon van God heeft de last van onze schuld op zich genomen. Hij heeft op de zesde dag van de week Zijn verlossingswerk helemaal gedaan. Hij kon het nadat Hij door God verlaten was uitroepen: het is volbracht. Hij kon zelf bepalen dat het moment van Zijn sterven gekomen was. Zijn leerlingen die moedeloos en troosteloos zijn brengen Hem naar Zijn graf. Daar ligt het lichaam van de Here Jezus die hele sabbat. De Here Jezus is met Zijn ziel bij Vader in de hemel. De gestorven zoon van God rust op de zevende dag van Zijn verlossingswerk. Het is af. Het was zeer goed.
De HERE rustte op de zevende dag om te genieten van Zijn prachtige werk en om de mens als Zijn beeld een dag te geven die vol kan zijn van de rust, van het genieten, van het heel bewust gericht zijn en omgaan met de HERE. De HERE laat het er niet bij zitten als de duivel en de mens Zijn prachtige schepping stukmaken door de opstand tegen Hem. De HERE vernietigt de aarde dan niet. Hij blijft in Zijn genade naar de mens komen. De straf en de gevolgen van de zonden zijn er maar de rustdag blijft ook! De dood en de ellende is de wereld binnengekomen maar de rustdag elke zevende dag blijft om het evangelie te horen dat de Verlosser komt. Dat de HERE zelf in Zijn Zoon voor de Redder gaat zorgen. De zevende dag wordt een dag die laat zien dat de dood het laatste woord niet heeft, dat de duivel en de zonden het laatste woord niet zullen hebben. Dat deze zondige wereld met dood en ellende er niet eeuwig zullen zijn. Er komt een nieuw begin! Op de zesde dag is dat beloofde verlossingswerk helemaal gedaan. Op de zevende dag geniet de HERE, geniet Christus daar zelf van. De leerlingen van de Here Jezus zij zien het nog niet. Ze zijn op weg naar het graf vroeg op de eerste dag om het lichaam van de Here Jezus in het graf verder te verzorgen. Dan blijkt de Here Jezus, de Zoon van God niet meer in het graf te zijn. Hij is opgestaan! Op de eerste dag van de week. Wat betekent dat voor ons. We zien het in het tweede punt.
2. De Here Jezus stond wel op op de eerste dag van de week
De nieuwe week is begonnen. De leerlingen van de Here Jezus zullen het wel een moeilijk begin hebben gevonden. Hoe moeten ze nu verder? De Joodse leiders zullen wel vrolijk aan de week begonnen zijn. Ze zijn van die Jezus af en hebben hun positie onder het volk zo veilig gesteld.
Dan is er de onrust ineens op die Zondag bij de leerlingen van de Here Jezus en de Joodse leiders want de Here Jezus ligt niet meer in het graf. De steen is van het graf, het graf is open, het zegel verbroken, de bewakers in paniek gevlucht. De vrouwen die het eerst bij het graf waren doen hun verhaal. De bewakers doen bij de Joodse leiders hun verhaal. Iets later horen de vrouwen bij het graf van een engel deze boodschap: “Wat zoekt u de Levende bij de doden? Hij is hier niet, maar Hij is opgewekt.” Vs 5,6
De Here God is met een nieuw werk begonnen. Dat maakt Hij duidelijk op de eerste dag. De eerste dag die spreekt van het begin van de schepping, van het begin het leven. De dag waarop de HERE voor het eerst op aarde dat gaf wat voorwaarde is om te kunnen leven: het licht. Zoals we dat lezen in Genesis 1: “De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wateren. En God zeide: Er zij licht; en er was licht.” Vs 2,3
De aarde was een plek waar leven niet mogelijk was. Het was er donker, woest en leeg. De aarde was na de zondeval een plaats geworden waar het leven aangetast wordt. Waar eeuwig leven niet mogelijk is. Waar de doodsklok voor ieder mens eens luidt. De aarde is een planeet geworden die eens opgebrand zal zijn en waarop dan helemaal geen leven meer mogelijk is. Alles loopt dood!
De HERE maakt eeuwig leven op aarde mogelijk en daarvan is het licht op de eerste dag een heerlijke aankondiging. Wij hebben de sterfelijkheid, de dood, de vergankelijkheid in de wereld gebracht. Dan is het de derde dag na Jezus kruisiging. De eerste dag van de week en de HERE wekt Jezus Christus op uit de dood! Hij staat op als het Licht van de wereld. De HERE heeft een nieuw begin gemaakt. De straf is gedragen en nu laat de HERE zien wat daarvan het resultaat is: de overwinning op de dood! Christus staat op de eerste dag van de week op en laat zien dat Hij de dood overwonnen heeft. Dat de duivel hier als eeuwige verliezer met lege handen staat.
Het oude is voorbijgegaan, het nieuwe is gekomen! Dat is het paasfeest en dat onderstreept de HERE door de Here Jezus op de eerste dag van de week te laten opstaan.
Het nieuwe is gekomen. De nieuwe tijd is zichtbaar doorgebroken. We gaan op weg naar de tijd waarin de dood verdwenen is, waar alle uitzichtloosheid weg is, waar terroristen voor altijd opgeborgen zijn in de hel samen met de duivel en er nooit meer uit kunnen komen.
Dood je hebt het verloren, duivel jij die zo graag die zondige wereld had gehouden jij weet dat voor deze zondige wereld het einde in zicht is. Christus heeft overwonnen en dat laten zien in Zijn opstaan uit de dood. Zijn overwinning is de levensvoorwaarde voor het nieuwe leven en de nieuwe aarde en die is er nu gekomen.
Dat is natuurlijk allemaal prachtig maar wat betekent dat nu voor ons die op deze wereld leven en echt niet de kracht hebben om zelf uit de dood op te staan? Staat de Here Jezus alleen in Zijn overwinning en blijven wij jaloerse toeschouwers als we beseffen wat er is gebeurd?
Dat is niet nodig! Dat zie je heel duidelijk waar er over dat begin van de nieuwe schepping gesproken wordt. Ik geef 2 voorbeelden:
2 Korinthe 5:16-18: “Zo kennen wij vanaf nu niemand naar het vlees; en al hebben wij Christus naar het vlees gekend, dan kennen wij Hem nu zo niet meer. Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden. En dit alles is uit God, Die ons met Zichzelf verzoend heeft door Jezus Christus, en ons de bediening van de verzoening gegeven heeft.” HSV
Jij en ik wij kennen de Here Jezus niet als mens op aarde. Wij hebben hem niet gezien. Toch kun jij bij hem horen, echt aan Hem verbonden zijn. Door het geloof. Door in liefde en eerbied je leven in Zijn handen te leggen. Door bij Hem vergeving te zoeken en ook houvast te vinden als de ellende van het leven op aarde je zo diep raken. Tot in de aftakeling van je lichaam of psychische moeiten die je leven zo zwaar maken. Wij worden opgeroepen om ons leven en ook onze schuld en zonden bij Christus te brengen. Om zo het nieuwe leven te beginnen. Dan kan het zijn dat je ongeneeslijk ziek bent of wordt, dan kan de aftakeling van je leven heel ingrijpend en moeilijk zijn. Dan kan het dat je dingen meemaakt waarvan je bijna wanhopig wordt. Dan mag je weten omdat je in Christus bent, je een nieuwe schepping bent, een nieuw mens. Je hebt al deel aan dat nieuwe leven!het leven dat zelfs je sterven je je niet af kan nemen. Dat krijg je door de opstanding van Christus op de eerste dag. Dat is Gods werk in en aan je door de Geest die je aan de opgestane Christus verbindt en laat delen in Zijn overwinning. Dat leert ons weer wat we lezen in Gal 6.
Galaten 6:14,15: “Maar ik moge ervoor bewaard blijven te roemen anders dan in het kruis van onze Here Jezus Christus, door wie de wereld mij gekruisigd is en ik der wereld. Want besneden zijn of niet besneden zijn betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is.”
Gericht zijn op de gekruisigde Christus is dat we willen dat wat in ons leven nog naar het oude, zondige trekt al meer dood gaat. Dat we door in geloof aan Christus verbonden te zijn een nieuwe schepping willen zijn. Dat wil de Geest je geven. Wie zo leeft en doe dat! Die mag weten dat het eeuwige leven nu al in jou leven begonnen is. Door Christus. Dan kan niets in dit leven nog bij het eeuwige leven weghouden omdat Christus dan ook voor jou de overwinning op de dood behaald heeft. Dan is het vooruitzicht niet de hel maar een leven heel dicht bij de HERE. Dat is ook de troost van Gods kinderen die weten dat de dood dichtbij is. Ook onder ons. Wie zo aan Christus verbonden is die leert ook als er tranen van verdriet zijn van binnen te juichen omdat je zelfs in de grootste nood met Paulus kunt zeggen: “ Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad. Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Here.” Rom 8:37-39
Wat is het begin van de nieuwe schepping geweldig. De opstanding van Christus uit de dood. Die heerlijke Christus brengt je dan thuis. Thuis bij Vader in de hemel. Thuis bij de Here God op de nieuwe aarde. Daar mag je dan eeuwig het zondige achter je laten. Je kunt het dan laten rusten. Je kunt voor altijd het gebrekkige, het afbrekende, het moeilijke achter je laten. Je kunt het voor eeuwig laten rusten. Je bent op weg naar de eeuwige sabbat waar je voor altijd geniet van het onverwoestbare leven dat Christus verdiend heeft. Leven in verbondenheid met Christus is wat we belijden in zondag 38: “dat ik al de dagen van mijn leven mijn slechte werken nalaat, de Here door Zijn Geest in mij laat werken, en zo de eeuwige sabbat in dit leven begin.”
Heerlijk Gods werk!
AMEN