Preek over Mattheus 27:24 JEZUS LIJDT ONDER DE SYMPATHIEKE ONVERSCHILLIGHEID VAN DE WERELD
ORDE VAN DIENST
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 94:1,2
Lezing van Gods wet (Deut 5)
Psalm 9:3,4,5
Schriftlezing: Deuteronomium 21: 1-9
Mattheus 26: 57-68; 27:11-26
Gebed
Psalm 34:4-8 (vs 8 kinderen)
Tekst: Mattheus 27:24
Verkondiging van het evangelie
Psalm 31:6,8,9
Dankgebed
Collecte
Gezang 13:4,5
Zegen
Geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes
In onze tijd is de sympathie voor geloven, voor het bezig zijn met spirituele dingen gegroeid. Als jij daar iets aan hebt, als het jou helpt, als jij daardoor een prettiger leven hebt moet je het vooral doen. Op het eerste gezicht klinkt dat beter dan een tijd terug waarin het toch eigenlijk belachelijk gevonden werd om je bezig te houden met geestelijke dingen. Toch zie je dat als het om grote beweging in ons land gaat dat mensen al verder van God en een leven met Christus als hun Heer, Verlosser en God weg komen te staan. Deze week kwam er de uitkomst van een groot onderzoek naar geloven in ons land. De belangrijkste resultaten daarvan waren de volgende:
“Een overgrote meerderheid van de Nederlanders (82%) komt nooit of bijna nooit in de kerk en nog maar veertien procent gelooft in een persoonlijke God. Voor veel Nederlanders is het christendom een onbekende of exotische wereld geworden. Bijna een kwart van de ondervraagden noemt zichzelf atheïst, dat was in 2006 nog veertien procent. Het aantal Agnosten nam ook toe van 26 naar 34 procent. Daarmee zijn de 'ongelovigen' (atheisten en agnosten samen) voor het eerst in de geschiedenis van dit onderzoek in de meerheid: 58%. Het aantal 'ietsisten' (die geloven in iets als een hogere macht) is gedaald, van 36 naar 28 procent.
Een opvallende conclusie van het onderzoek is dat de opmars van spiritualiteit tot stilstand lijkt te zijn gekomen. 31 procent beschouwt zichzelf als spiritueel, waar dat eerder 40 procent was.”
Geloven in de God neemt een al kleinere plaats in het leven van onze landgenoten in. Dat betekent als je gelooft je al meer als iets vreemds wordt aangekeken. Dat mensen het nog wel bijzonder vinden en misschien ook wel vriendelijk met je zijn maar je staat er vaak alleen. Je wordt geroepen om zelf te kunnen vertellen wat en waarom je gelooft. Dan hangt het er erg vanaf wat voor meningen je vanuit je geloof hebt of de sympathie er voor je blijft. Je bent dan heel erg er aan overgeleverd of de meerderheid of de politieke correcte mening dit nog wel goed vindt wat je denkt en zegt. We zien dat heel duidelijk als de Here Jezus voor Pilatus staat en Pilatus zijn handen in onschuld wast. Ik verkondig jullie het evangelie vanuit onze tekst onder het volgende thema:
JEZUS LIJDT ONDER DE SYMPATHIEKE ONVERSCHILLIGHEID VAN DE WERELD
1. De sympathie
2. De onverschilligheid
1. De sympathie
Wat is er met de Here Jezus gesold. Gisteravond is hij gevangengenomen. De onschuldige, de volmaakt rechtvaardige mens die voor 100% in liefde voor Vader in de hemel heeft geleefd. De enige mens op aarde die er voor 100% in liefde voor Zijn naaste was, wordt als een grote misdadiger in de nacht gevangengenomen. Hij wordt zelfs in de nacht nog voor de hoogste Joodse rechtbank gebracht. Het moet wel om een heel gevaarlijke man gaan als dit allemaal zo snel moet gebeuren. De Zoon van God die uit liefde voor zondaren naar de wereld is gekomen. Hij die naar de wereld kwam om door werk mensen uit de greep van de duivel, de dood en de zonden te bevrijden. Hij wordt in de boeien geslagen. Hij moet dood! In het hele proces tegen de Here Jezus voor de Joodse Raad zie je dat. Er wordt constant naar een beschuldiging gezocht die voor het oog kan rechtvaardigen dat ze hem ter dood veroordelen. Het lukt maar niet. Zelfs hier in de kerk proberen mensen door trucjes het onrecht te laten overwinnen. Hun eigen zondige zin te krijgen. Hoe erg is dat en zeker binnen de kring van Gods verbond.
Er wordt geen beschuldiging gevonden die de doodstraf uitspreken rechtvaardigt. Ten einde raad vraagt de hogepriester dan aan de Here Jezus of Hij de Zoon van God is. Of Hij de beloofde Verlosser is. De Here Jezus geeft daarop een bevestigend antwoord en meteen daarna lezen we : “Maar Ik (Jezus) zeg u: Van nu aan zult u de Zoon des mensen zien zitten aan de rechterhand van de kracht van God en zien komen op de wolken van de hemel. Toen scheurde de hogepriester zijn kleren en zei: Hij heeft God gelasterd. Waarom hebben wij nog getuigen nodig? Zie, nu hebt u Zijn godslastering gehoord. Wat denkt u? En zij antwoordden en zeiden: Hij is schuldig en verdient de dood. Toen spuwden zij in Zijn gezicht en sloegen Hem met vuisten. En anderen sloegen Hem in het gezicht en zeiden: Profeteer ons, Christus: wie is het die U geslagen heeft?” Matt 26: 64-68
Jezus de rechtvaardige wordt hier als Godslasteraar veroordeeld. Wat een lijden, wat een ellende voor de Here Jezus. Hij kan in de kring van deze mensen op geen enkele sympathie rekenen. De vijandschap spat er af in de kerk van dat moment. De hoogste ambtsdragers in de kerk nota bene veroordelen de Here Jezus uit haat. Hoe diep moet de Here Jezus voor ons lijden!
Toch heeft de Joodse Raad nog een probleem. Dat is dat de ze Here Jezus voor de grote dag van Pasen dood willen hebben. Zij kunnen de Here Jezus op deze feestdagen zelf niet doden. Dat verbieden hun eigen wetten hun. Als ze Jezus snel dood willen hebben moeten ze naar Pilatus de Romeinse stadhouder die ook echt in de stad is. Dan moeten ze de beschuldiging van Jezus wel over een andere boeg gooien. Ze weten dat Pilatus Jezus niet zal veroordelen als ze bij Hem aankomen met een godsdienstige beschuldiging. Ze moeten als beschuldiging dan maar inbrengen dat Jezus zegt dat Hij de koning van de Joden is en dat Hij dus een gevaar voor de Romeinen is.
Ze gaan naar Pilatus vroeg in de ochtend. Er gebeurd in veel uren heel veel. Op een ding wil ik nu wijzen. Er is een groot verschil tussen de Joodse Raad die gedreven wordt door haat tegen de Here Jezus en Pilatus. Bij Pilatus ontdek je steeds weer dat er een bepaalde sympathie voor de Here Jezus is. Hij doorziet dat de beschuldiging van de Joden niet klopt. Hij probeert op allerlei manier om de Here Jezus vrij te krijgen. Al is er bij Pilatus Sympathie voor de Here Jezus toch lukt het hem niet om de Here Jezus weer vrij man te laten zijn.
Waar gaat het nu mis? Wanneer Pilatus niet meer echt als rechter wil optreden maar gaat letten op zijn eigen belang. Als hij het recht uit handen geeft en probeert om de meerderheid te bewerken en uiteindelijk het recht legt in de handen van de meerderheid die er dan aanwezig is. Pilatus probeert op het gevoel van de mensen te spelen en geeft zo het rechtvaardige oordeel uit handen. De Here Jezus wordt als de Rechtvaardige overgeleverd aan wat de meerderheid op een bepaalde dag vindt en voelt. Volgens de waan van de dag.
Zo moet de Here Jezus hier lijden onder de sympathie van Pilatus. Sympathie staat niet sterk. Het valt om als er veel tegenstand komt en de sympathie je wel eens veel kan kosten. Dan geef je in de politiek toch maar je stem aan een voorstel dat regelt dat trouwambtenaren ook huwelijken van mensen van hetzelfde geslacht moeten sluiten. Dan kom je niet meer op voor de vrijheid van godsdienst en onderwijs als het gaat om onderwijs over seksualiteit en het onderscheid van man en vrouw. Dan kom je niet meer voor christenen op die omdat je niet verder komt dan sympathie en dan wil je daarvoor de sympathie van de meerderheid niet verspelen. Dan staat de deur open voor wat we in Deuteronomium lezen: “U mag de meerderheid niet volgen in het kwaad, en u mag in een rechtszaak niet zo antwoorden dat u zich schikt naar de meerderheid om zo het recht te buigen.” 23:2
Dit is wat we hier bij Pilatus zien. De druk van de meerderheid wordt hem te veel omdat hij niet met de HERE en Zijn oordeel rekent. Hij kijkt alleen naar wat hem nu het meeste oplevert op aarde.
Wat betekent dit voor de Here Jezus?
Wat betekent het voor Hem die naar de wereld gekomen is uit liefde! Uit liefde voor zondaren. Dat Hij de enige die echt als mens leeft zoals God het bedoeld heeft en het echt goed is geen enkele bescherming meer krijgt. Het betekent ook dat de meerderheid Hem niet wil en dat de rechter er in berust dat het volk Hem dood wil hebben. Weg van deze wereld. Het laat ons zien hoe wij als mensen van onszelf zijn. Zowel in de kerk als in de wereld. Het zijn kerkmensen, het zijn verbondskinderen, wij waren het die daar voor Pilatus opgehitst door de leiders in de kerk riepen: “Kruisig Hem, kruisig Hem’.
De Here Jezus staat daar als een slaaf, als een man zonder rechten mishandeld. Bloedend. Als mens zo gehavend en bespot. De enig rechtvaardige. Wij ergeren ons dood aan Hem. Pilatus met al zijn sympathie wil zijn hand niet in het vuur steken en opkomen voor de enig rechtvaardige. Omdat Hij niet inziet en niet wil geloven dat hier voor hem de Koning van alle koningen staat. De Koning aan wie hij ook hij eens verantwoording voor al zijn daden moet doen. Je kunt de Here Jezus wegwerken maar Hij komt terug op de wolken als de Opgestane om te oordelen de levenden en de doden! Dat kan niemand tegenhouden.
De Here Jezus lijdt hier. Niemand neemt het echt voor Hem op. Hij wordt veroordeeld. De grote Rechter in de hemel is bezig om de schuld en zonden van zondaar, van schuldige mensen op de Here Jezus te leggen. Om de straf die Hij moet dragen al meer te voelen. Om al meer te voelen en te zien dat de rechter in de hemel, Zijn Vader Hem veroordeeld. Hij moet lijden, Hij moet de straf op mijn en jouw zonden dragen om jou en mij te verzekeren van vrijspraak die wij zelf niet verdiend hebben. Daarom moet de Here Jezus ook lijden onder de onverschilligheid van Pilatus. We zien dat in de tweede plaats.
2. De onverschilligheid
Pilatus ziet dat hij met al zijn sympathie en met het proberen bij het volk sympathie voor de Here Jezus op te wekken niets bereikt. Dan besluit hij om voor de ogen van al de mensen zijn handen in water te wassen. Om dan in het water zijn handen in onschuld te wassen. Om uit te spreken dat hij er niets aan kan doen, dat hij geen schuld heeft en uit overmacht Jezus overgeeft om gekruisigd te worden.
Er is een gedeelte in de Bijbel dat hier aan doet denken maar waar toch een groot verschil mee is. We vinden dat in Deuteronomium 21. Het gaat daar over iemand die op het land buiten de steden op een bepaald moment dood gevonden wordt. Dan moet de stad die het dichtbij is zorgen dat de schuld voor die dood niet op haar inwoners komt te liggen. We lezen daarover dan o.a. dit: “En al de oudsten van die stad – zij, die het dichtst bij de vermoorde wonen – zullen hun handen wassen boven de jonge koe, waarvan in het dal de nek gebroken is, en zij zullen betuigen: Onze handen hebben dit bloed niet vergoten en onze ogen hebben het niet gezien. Doe verzoening voor uw volk Israël, dat Gij bevrijd hebt, Here, en leg geen onschuldig bloed in het midden van uw volk Israël. Dan zal het bloed voor hen verzoend zijn. Zo zult gij het onschuldig bloed uit uw midden wegdoen, want zo doet gij wat recht is in de ogen des Heren.” Vs 6-9
De oudsten, de rechters in de stad moeten in zo’n geval na een offer hun handen wassen. Ze moeten het echt in onschuld wassen. Ze verklaren daarbij dat hier schuld is. Die schuld moet verzoend worden. Zij verklaren ook dat ze echt niet weten of er een moord gepleegd is en als er een moord gepleegd is zij niet weten wie dit gedaan heeft. Zij behoeden op die manier hun stad en hunzelf voor Gods oordeel. De schuld valt zo helemaal terug op de persoon van de eventuele moordenaar zelf. Hier gaat het dus om echte onschuld, om rechters die echt kunnen zeggen: hierover kunnen wij niet oordelen want wij en anderen die wij kennen hebben niets gezien.
Bij Pilatus is het anders. Hij trekt zijn handen van Christus als de Rechtvaardige af. Hij ziet heel duidelijk dat de Here Jezus onschuldig is. In de Statenvertaling en de Herziene Statenvertaling staat er terecht in onze tekst nog het woordje ‘Rechtvaardige’ bij. Dan zegt Pilatus dus: “ik ben onschuldig aan het bloed van deze Rechtvaardige, u moet zelf maar zien wat er van komt.’ Hier zie je hoe pilatus uiteindelijk onverschillig is! Zelfs tegenover de Rechtvaardige. Zelfs voor Hem wil hij het niet als rechter opnemen. De joden moeten het zelf maar uitzoeken. De schuld is hiermee op hen en van hem af denkt hij. Over de reactie van de Joden hierop, willen we het op Goede Vrijdag hebben.
Wat moet de Here Jezus hier lijden! Voor al die keren ook dat jij en ik een ander uit eigen kortzichtig belang onrechtvaardig laten behandelen. Al die keren dat ik een ander de schuld heb laten krijgen terwijl wij wisten wie het wel gedaan had. Onder het mom dat je een ander en zeker je vriend niet verraadt. Om al die zondig menselijke dingen waar we proberen om ons schoon te wassen terwijl we toch diep in ons hart weten dat we schuldig zijn. Daarvoor moet de Here Jezus deze onverschilligheid die tot het kruis lijdt meemaken en dragen. We zien hier onze schuld! We zien hier Christus geweldige liefde.
Pilatus was zijn handen in onschuld. De wereld is vol van onrecht en rechters die zo rechtspreken. Ons houvast is dat Christus anders is. Hij komt door lijden tot overwinning en komt eens als de rechter over hemel en aarde, over levenden en doden terug op aarde. De Here Jezus zal Zijn uitspraak dan niet laten leiden door wat de meerderheid van de mensen wil, voelt en meent. Het recht wordt dan niet bepaald door de helft plus een van zondige mensen. Nee, het recht is dan echt recht! Het is wat goed is in Gods ogen en dus altijd goed is voor alle tijden. Dat betekent dat ieder die onverschillig met het recht omgaat, dat wie leeft voor zichzelf en dat geldt dus ook voor jou en mij, door hem veroordeeld zal worden. Wie zichzelf zoekt en zich niet heeft laten wassen van zijn of haar schuld in het bloed van Christus zal dan voor eeuwig schuldig worden verklaard. Dan zien we de rechtvaardige rechter Jezus Christus met eigen ogen en dan houd de onschuldig verklaring van Pilatus geen stand. Dan wordt duidelijk dat het water waarin hij zijn handen toen gewassen heeft niets helpt. Dan wordt duidelijk dat Christus bloed nog harder roept dan het bloed van Abel. Wie zich niet heeft laten wassen in Christus bloed, wie niet eerlijk naar de HERE gegaan is en gezegd heeft: Here kijk hier mijn zonden eens, mijn onrechtvaardig behandelen van anderen. Ik heb er zo’n last van wil het me toch vergeven! Wil me toch leren om in liefde die ander nu goed en rechtvaardig te behandelen. Wie eigen onrecht niet belijdt en toch om eigen gezicht en de sympathie van anderen te redden doorgaat moet weten wat er aan het einde van openbaring staat: “Wie onrecht doet, hij doe nog meer onrecht; wie vuil is, hij worde nog vuiler;” Openbaring 22:11
Met onrecht kom je er niet, met onverschilligheid kom je er niet. Laat je wassen in het bloed van Christus! Erken je eigen onrecht, je eigen zonden. Breng ze bij Christus die aan het kruis gehangen is. Dan wordt je door de Geest gevoelig, fijngevoelig voor wat recht en goed is. Dan zoek je het steeds weer bij Christus. Dan is de rechter jezus Christus voor jou ook de Redder van je leven heerlijk. Dan hoor je steeds weer de stem Christus die tegen je zegt: “ Zie, Ik kom spoedig en mijn loon is bij Mij om een ieder te vergelden, naardat zijn werk is. Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde. Zalig zij, die hun gewaden wassen, opdat zij recht mogen hebben op het geboomte des levens en door de poorten ingaan in de stad. Buiten zijn de honden en de tovenaars, de hoereerders, de moordenaars, de afgodendienaars en ieder, die de leugen liefheeft en doet.”
Openb 22:13,14
Jij wilt toch wel als een door Christus’ bloed gewassen mens leven?!
AMEN