Preek Zondag 46 CHRISTUS LEERT ONS ALS KINDEREN TOT ONZE GEWELDIGE VADER IN DE HEMEL TE KOMEN
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 123
Geloofsbelijdenis van Nicea
Psalm 121
Schriftlezing: Hebreeën 12:14-29
Gebed
Psalm 124
Tekst: Zondag 46
Verkondiging van het evangelie
Gez 28
Dankgebed
Collecte
Psalm 117
Zegen
Broeders en zusters, jongens en meisjes, geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus
Wat is de reden, de diepste reden dat jij bidt? Dat is een vraag waar we eens heel goed over na moeten denken. Een belangrijke vraag om te zien wat de goede instelling van je hart bij het bidden is.
Is het niet zo dat het woord bidden bij ons vooral de kleur van vragen heeft. Je hebt dingen van God nodig en daarom bid jij. Je legt jouw nood aan God voor met de bedoeling dat Hij je eruit helpt. Dat is natuurlijk ook een heel wezenlijk deel van het echte gebed. De nood van je schuld tegenover God, de nood en het verdriet die er op zoveel punten in je leven kunnen zijn, wil Vader in de hemel graag in het gebed van je horen. Hij is de Vader die echt in je hele leven met liefde geïnteresseerd is. Die in alles jouw Vader wil zijn.
Toch is de vraag of dit de diepste rede voor je gebed is of moet zijn. Als je denkt aan mensen van wie je houdt. Als je denkt aan je eigen man of vrouw, aan de jongen of het meisje waar je verliefd op bent. Als je denkt aan je vader of moeder, aan je kinderen van wie je houdt. Waarom hou je van ze? Is dat omdat ze je kunnen helpen, omdat je iets aan ze hebt? Is die liefde weg als blijkt dat ze je niet zo helpen als jij wilt? Is die liefde weg als erin eens iets gebeurt waardoor je man of vrouw of je vriendje of vriendinnetje er niet meer zo mooi uitziet als vroeger? Nee, toch! Als het goed is heb je de ander lief om wie hij of zij is!
Zo is het als het goed is ook bij ons bidden. Waarom bidt het kind van God in de eerste plaats omdat je de HERE bent gaan lief krijgen. Je komt tot Hem met je leven om wie Hij is! Hij de enige God. Die geweldige God. Die God die zo groot is! Die zo ontzagwekkend is! Die God die in al Zijn grootheid zich niet groot vindt om naar ons kleine en van zichzelf zondige mensen te luisteren. Om echt met ons als onze God en Vader verbonden te zijn. Die God die zoveel meer is dan wij maar kunnen denken en beseffen die verdiend dat wij Hem in het gebed zoeken om Hem te erkennen als de God die echt alle eer van ons in ons leven krijgt. Door onze woorden en onze daden. De diepste reden voor ons gebed moet steeds weer zijn en daar moeten we ons zelf ook steeds weer in onze gedachten en gevoelens toe brengen dat de we de HERE erkennen als die Persoon in ons leven waar heel ons leven en heel de geschiedenis en de toekomst van de schepping om draait. Buigen voor God uit diepe eerbied en liefde daar gaat het om in het gebed. Hem zo kennen als onze Vader. Leren door het werk van de Geest om met liefde zo een biddend kind van die Vader te zijn. We zien dat als ik jullie het evangelie van Jezus Christus onder het volgende thema verkondig:
CHRISTUS LEERT ONS ALS KINDEREN TOT ONZE GEWELDIGE VADER IN DE HEMEL TE KOMEN
De Here Jezus leert ons bidden. We gaan in de schoolbanken van de Heilige Geest zitten als we naar het gebedsonderwijs van Christus luisteren. Dan weet je ook dat je geen beter onderwijs kunt krijgen. Dan weet je ook dat je alleen maar dom en eigenwijs bent als je denkt dat het anders moet, dat jij het beter weet. Dus is het belangrijk dat we onze oren en hart afstemmen op de frequentie van de wat Christus ons leert.
Christus leert ons om de HERE in geloof aan te spreken als: Onze Vader. Eeerst even een opmerking over dat Onze. Vooral ook vanwege het bericht van een paar weken geleden dat in Zwolle in een kerk 10 jonge mensen belijdenis van hun geloof hebben gedaan niet in de kerk maar ergens in een huis zonder de gemeente. De reden was dat deze jongelui niet zoveel met de gemeente hadden. In onze cultuur gaat het nu eenmaal meer om vriendengroepen en niet om een groter geheel. Je zou je daarin aan de cultuur moeten aanpassen. Is dat zo? Christus leert ons zelfs in het persoonlijke gebed om samen te bidden met en voor Zijn hele kerk. Voor de kerk die concreet samenkomt in de gemeente waar Christus jou een plaats gegeven heeft. Het gaat niet om wie ik leuk vind maar om de kerk waar voor Christus ons leert bidden. Dat leert ons egoïsme en denken vanuit groepen die ik leuk vind af. Het gaat hier echt om een keuze tussen Christus en de geest, de cultuur van eigen tijd. Waarvoor kies jij dan? Ben je zelf wijzer dan Christus?
Dat zie je ook als Christus ons leert ons om God aan te spreken als Onze Vader. Niet als onze Moeder maar als onze Vader. Dat is maar niet toevallig zo. Dat is ook niet het gevolg ervan dat in die tijd mannen meer gezag hadden als vrouwen. Het is geen aanspraak die door de cultuur toen beslissend beïnvloed is.
Het was in die tijd en ook in de tijd van het Oude Testament zo dat er veel godinnen waren. Veel godinnen werden vereerd en ook wel als moeder aangesproken. Er was dus in de cultuur van die tijd geen belemmering om God te kunnen aanspreken als moeder of als een zij. De enige God die bestaat, presenteert zichzelf altijd weer als een Hij! Zo wil Hij aangesproken worden. Zo heeft Hij zich aan ons laten zien en daarom wil Hij zo aangesproken worden.
De HERE in de hemel wil in het gebed ook als Vader aangesproken worden. Dat kan voor mensen op deze wereld soms heel moeilijk zijn.
Misschien heb jij daar ook wel moeite mee. Het kan zijn dat jij in je leven geen goede ervaringen met je eigen vader hebt. Ook in de kerk zijn er vaders die geen echte liefde naar hun kinderen laten zien. Die hard zijn en heel erg voor zichzelf leven. Als vaders in de gemeente hoeven nog niet hard te zijn maar we hebben wel allemaal onze eigen gebreken. Daar kunnen onze kinderen het op een bepaald moment in hun leven heel moeilijk mee hebben. Het kan zijn dat als je God als je Vader aanspreekt al die gevoelens en herinneringen aan vroeger bij je boven komen. Het kan zelfs zijn dat je door je vader misbruikt bent en dat je juist daartoe gedwongen werd omdat je vader zei dat die gezag over had. Om dan God aan te spreken als Onze Vader kan zo moeilijk zijn. Het kan er zelfs voor zorgen dat je daardoor eigenlijk een beeld van God hebt dat op dat van je vader lijkt die zoveel ellende en verdriet in je leven gebracht heeft.
Als je dat bij jezelf merkt wat staat je dan te doen. Hoe praat je daarover als je merkt dat bij een vriend of vriendin, bij een gemeentelid dit probleem speelt? Dan is het heel belangrijk om met elkaar steeds weer te laten zien dat God als Vader er eerder was dan al onze vaders op deze wereld. Het Vader zijn is niet begonnen bij jouw vader of jouw opa. Nee, de echte Vader vanaf het begin is de HERE! Hij schiep de mens als Zijn kind! Bij Hem ligt de oorsprong en de kern van het vader zijn, van het ouder zijn! Het is altijd weer nodig om onszelf als vaders en moeders te beoordelen vanuit de liefde en de zorg die de HERE aan ons als Zijn kinderen geeft. Je moet leren om niet naar God als vader te kijken door de bril van de ervaringen met je eigen vader maar om juist naar eigen vader te kijken door de bril van het volmaakte vaderschap van God!
Dan zie je dat God de Vader is die werkelijk geweldig is. De Vader die zelfs zo vol liefde is dat Hij ons nadat we bewust tegen Hem gekozen hebben. Nadat we vanuit die bewuste keuze tegen Hem, Hem nog zo vaak in ons leven teleurstellen er voor zorgt dat we bij Hem kunnen komen. Hij zorgt er voor dat we kunnen bidden en dat onze gebeden niet afketsen op een muur omdat we vol schuld en zonden zitten tegenover Hem. Hij geeft als een Vader die zoveel liefde heeft dat je het gewoon niet kunt begrijpen als je daar over nadenkt, zelfs Zijn eigen Zoon om die straf voor jou en mij te dragen. Om er voor te zorgen dat je toch nog een liefdevolle Vader hebt en na je dood voor altijd bij Hem mag zijn. Hij zorgt er zo voor dat je met al je vragen, met al je nood bij Hem als je liefdevolle Vader mag komen. Dat God echt als Vader naar jou wil luisteren als je bidt, als liefdevolle Vader lees je steeds weer in de Bijbel. Ik geef een voorbeeld uit het Oude en het Nieuwe Testament.
Psalm 103:8,9…12-14: “Barmhartig en genadig is de Here, lankmoedig en rijk aan goedertierenheid; niet altoos blijft Hij twisten, niet eeuwig zal Hij toornen; ….Zover het oosten is van het westen, zover doet Hij onze overtredingen van ons; gelijk zich een vader ontfermt over zijn kinderen, ontfermt Zich de Here over wie Hem vrezen. Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig, dat wij stof zijn.”
Matt 7:9-11: “Of welk mens onder u zal, als zijn zoon hem om brood vraagt, hem een steen geven? Of als hij een vis vraagt, zal hij hem toch geen slang geven? Indien dan gij, hoewel gij slecht zijt, goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader in de hemelen het goede geven aan hen, die Hem daarom bidden.”
Als je deze dingen tot je laat doordringen zie je hoe geweldig het is dat je God mag aanspreken als Vader en dat Hij dan als Vader in de hemel naar Zijn kind luistert. Hij luistert naar Zijn kinderen. Wat is dat eigenlijk? Dan kom ik terug op vanmorgen. (Mal 1:6)
Wat is voor ons luisteren? Jongens en meisjes, jongelui wat betekent het voor ons als een ander naar je luistert? Wat betekent het voor jullie als je ouders of een meester of juf of leraar naar je luistert? Ik ben een beetje bang dat luisteren voor ons eigenlijk de betekenis gekregen heeft dat die ander dan doet wat je zegt. Als de ander dat niet doet, heeft die eigenlijk niet geluisterd. Je bent iemand en je bent toch zeker gelijk aan de ander dus als de ander luistert moet die toch wel doen wat je zegt of hij moet wel met een heel goed argument komen. Wij zijn mondige mensen geworden in onze tijd. Zo voeden we onze kinderen vaak ook op. Ze moeten niet over zich laten lopen, ze moeten assertief zijn. Dat staat vaak hoger aangeschreven dan eerbied, respect, ontzag voor anderen. Dat zijn woorden die we vaak met vroeger verbinden en dan vooral in meer negatieve zin. Het gevolg is dat we al meer merken op scholen, in gezinnen en ook verder in de samenleving dat gehoorzaam zijn voor velen iets heel moeilijks is. Waarom is dat nodig? Dat zorgt er ook voor dat het voor onze kinderen en jeugd vaak heel moeilijk wordt om te weten en je eigen te maken wat ontzag is. Wat diepe eerbied voor God is. God als je vriend, God als je Vader die altijd er voor je is en naar je luistert benadrukken we vaak heel duidelijk. Maar kunnen onze kinderen en onze jeugd ook nog uit ons praten en doen merken dat er bij ons diep ontzag voor de HERE is. Dat er diep ontzag voor Christus in ons leven is. Dat we onze kinderen voorleven in het altijd naar de HERE toegaan als onze vader maar dan wel met diepe eerbied. Met in je hart en hoofd het besef het is echt een wonder dat ik bij die grote God zelfs als mijn Vader mag komen. Komen bij Hem ook in de kerk en daarom de hele dienst gekenmerkt door de eerbiedige liefde voor de HERE.
Weten onze kinderen nog wat het “kinderlijke ontzag” waarover in antwoord 120 gesproken wordt? Ik kom daarop zo terug. Maar eerst moeten we samen nog wel een andere vraag onder ogen zien. Is dat spreken over eerbied, ontzag, de HERE vrezen eigenlijk niet iets dat in het Oude Testament thuishoort en niet meer bij ons na de komst van de Here Jezus? Zijn we door het werk van de Here Jezus de tijd van ontzag en eerbied niet voorbij? Je merkt dat zo’n gevoel en gedachte bewust of onbewust er bij meerderen onder ons is. Dat is ook niet zo gek want steeds weer hoor je dat mensen dit zeggen of schrijven. En toch moet het hoge woord er nu maar uit: Dat is een dwaling. Dat is een gedachte en gevoel dat zo in strijd is met wat de Heilige Geest ons zelf in de Bijbel leert. Het is ook daarom dat we in deze dienst samen een gedeelte uit Hebreeën 12 gelezen hebben. Kijk eens samen met mij mee wat de HERE ons zelf hier vertelt!
De Heilige Geest vergelijkt een heel belangrijke gebeurtenis in het Oude Testament met de situatie waarin wij nu staan na Christus komst en werk. Die gebeurtenis die hier genoemd wordt is hoe de HERE op de berg Sinai zelf met Zijn eigen stem de 10 geboden aan Israël liet horen. De stem die het verbondsvolk toen hoorde was zo indrukwekkend, zo ontzagwekkend, zo vol van de Goddelijke grootheid van de HERE. Zo indrukweekend dat het volk er bang van werd. Ze konden als zondige mensen het bijna niet aan om naar deze stem te luisteren. Daarom vragen ze of de HERE in het vervolg alleen met Mozes wil spreken en dat die dan Gods woorden aan ze zal overbrengen. En zelfs als Mozes die stem van de HERE hoort is er bij hem die diepe vrees voor de HERE.
Dan maakt de Heilige Geest duidelijk dat als wij vandaag tot de HERE komen. Bijvoorbeeld in onze gebeden. Bijvoorbeeld als we samen als volk van God bij elkaar zijn in de kerkdiensten. Als wij bij HERE komen is Hij nog altijd dezelfde God. Wat is er nu anders voor ons? Dat wij nog veel meer van Zijn liefde hebben gezien. Want wij komen dan tot die God die woont in het hemelse Jeruzalem samen met de engelen en de gestorven gelovigen. We komen tot die God die de rechter over iedereen is en bij Jezus de door God naar de wereld gestuurd is en Zijn werk van opoffering voor Gods uitverkoren kinderen gedaan heeft. Je ziet nog meer van Zijn grootheid en liefde. Er is nog meer rede om in diepe eerbied tot de HERE te komen.
Er is geen rede voor minder eerbied maar juist voor nog meer! Je ziet dan ook dat de Heilige Geest ons dat juist zegt. Luister maar: “Ziet dan toe, dat gij Hem, die spreekt, niet afwijst. Want als genen niet ontkomen zijn, toen zij Hem afwezen, die zijn godsspraak op aarde deed horen, hoeveel te minder wij, als wij ons afwenden van Hem, die uit de hemelen (spreekt).’…… Laten wij derhalve, omdat wij een onwankelbaar koninkrijk ontvangen, dankbaar zijn en hierdoor God vereren op een Hem welbehagelijke wijze met eerbied en ontzag, 29 want onze God is een verterend vuur.” Vs 25,28,29
Je mag in het gebed bij die geweldige God komen. Je mag Hem zelfs in geloof aanspreken als Onze Vader! Dat alleen omdat Hij zelfs Zijn eigen Zoon voor ons aan het kruis heeft willen geven. Komen tot de HERE in ons gebed en in onze kerkdiensten en in ons hele leven kan niet zonder diepe eerbied en ontzag voor Hem.
Laten we dat onze kinderen ook voorleven! Ik weet dat dat in onze samenleving niet makkelijk is. Want om je heen hoor je hoe ook ontzag en respect voor ouders en ouderen vaak ver te zoeken is en dat gewoon gevonden wordt. We merken daar de ellendige gevolgen ook al van in de samenleving. Laten wij dan juist vanuit het innige en liefdevolle leven met Christus voorop lopen om onze kinderen dat respect te leren. Om elkaar te helpen om de goede discipline die wij en onze kinderen juist nodig hebben in ons leven weer te leren. Om elkaar er in te steunen om onze kinderen weer te leren gehoorzamen ook als je denkt dat het ook wel een beetje anders zou kunnen. Laten we daar samen, ook samen met de scholen waarop onze kinderen gaan aan de slag gaan!
Weet je wat nu het mooie is dat als je met diep ontzag naar je vader in de hemel gaat in het gebed dat niets afdoet aan het geweldige vertrouwen dat je op Hem kunt hebben.
Waarom kun je zoveel vertrouwen op God hebben als onze Vader? Waarom kun je met een gerust hart je leven in het gebed bij de HERE neerleggen? Omdat Hij de Vader in de hemel is! Omdat Hij zoveel boven al ons menselijke en aards denken en doen uitgaat! Omdat Hij zoveel groter, beter, wijzer dan ons allemaal bij elkaar is! Omdat Hij God is! Omdat hij alles kan doen wat Hij wil. Niets en niemand kan hem tegenhouden. Als je aan hem denkt en hem echt kent raak je over dat geweldige van hem niet uitgesproken en gedacht. Dan raak je vol verwondering. Daarom wil ik deze preek besluiten met die lofverheffing op de HERE in Rom 11:
“O diepte van rijkdom, van wijsheid en van kennis Gods, hoe ondoorgrondelijk zijn zijn beschikkingen en hoe onnaspeurlijk zijn wegen! Want: wie heeft de zin des Heren gekend? Of wie is Hem tot raadsman geweest? Of wie heeft Hem eerst iets gegeven, waarvoor hij vergoeding ontvangen moet? Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen: Hem zij de heerlijkheid tot in eeuwigheid! Amen.” vs 33- 36
Die God mag jij in het gebed je Vader noemen! Zou je met Hem niet omgaan in diepe eerbied en ontzag. Wie dat niet doet heeft God niet als Vader. Wie dat op het gebed leert heeft deze God als Vader voor eeuwig door Christus offer in jouw plaats.
Dan kan het toch geen vraag meer zijn hoe je wilt leven en bidden?
AMEN