ORDE VAN DIENST
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 119:49,51
Gebed voor de opening van het Woord
Schriftlezing: Exodus 33
Psalm 99:4-8
Tekst: Exodus 33:14-17
Verkondiging van het evangelie
Psalm 27:3,4
Dankgebed
Gezang 3
Collecte
Psalm 103:1,2
Zegen
Broeders en zusters, jongens en meisjes, Geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus.
Een nieuw jaar in. 2020. De tijd stopt niet. Hoe gaan we dit nieuwe jaar in? Wat is de starthouding waarmee we dat doen? Het is goed om daarop te letten. Het is namelijk zo dat je niet alleen op de wereld bent. Er is zoveel dat invloed op jouw en mijn leven heeft. Je kunt op de eerste dag van 2020 je leven willen uitstippelen. De kans dat je aan het einde van het jaar moeten constateren dat het toch heel anders is gegaan is heel groot. Er zijn zoveel dingen buiten jou die invloed op je leven hebben en die jij en ik niet in de hand hebben.
Dat kan jou onzeker maken, dat kan jou bang maken. Zeker als je ziet dat jij maar een van de miljarden mensen op aarde bent. Dat jij niet je eigen gezondheid kunt garanderen. Dat jij jezelf niet kunt beschermen voor 100% tegen aanslagen.
Hoe kun je nu echt met moed verder? Hoe kunnen we als gemeente van Christus echt verder in de wereld van 2020? Wat zijn de garanties dat we echt als gemeente in het nieuwe jaar goed verder kunnen? Wat zijn de garanties dat we het zelf als gelovige volhouden in de wereld van 2020.
Hoe gaan we dit nieuwe jaar nu van start? Ik hoop met vreugde maar niet in zelfverzekerdheid alsof wij het zijn en het zelf wel kunnen. Niet in de stemming dat het om zou gaan. Laten we ons vanmorgen laten beproeven en ook laten bemoedigen door de HERE zelf. Door de woorden die we in Gods eigen Woord lezen. In Exodus 33:14-17
Ik verkondig jullie Gods Woord onder het volgende thema:
ZONDER U HERE TREKKEN WE NIET OP
- Het gebed daarom
- De verhoring van het gebed
- Het gebed daarom
Het staat er niet goed voor met het verbondsvolk Israël. Wat heeft de HERE veel aan dit volk gegeven. Door God uitgekozen als Zijn volk. Niet omdat ze beter dan andere volken waren. Uit liefde alleen. Het is begonnen met Gods verbond met Abraham. Toen heeft de HERE aan het volk dat uit Abraham en Sara zal voortkomen het land Kanaän beloofd. Ook dat uit dat volk de Verlosser die nodig is om echt toekomst te hebben, om vergeving te kunnen krijgen en daarmee een eeuwig goede toekomst, zou voortkomen. De HERE maakte daarbij duidelijk dat het volk dat uit Abraham voortkomt eerst nog wel 400 jaar in een ander land zal wonen en daar ook verdrukt zal worden. Dan komt de HERE die regeert volgens Zijn plan hen daar bevrijden.
De HERE heeft ondanks veel klein en ongeloof van Israël Zijn Woord waargemaakt. Het volk is doordat de HERE de Farao verslagen heeft nu in vrijheid. Ze zijn op weg naar het beloofde land. De HERE is zelfs met Zijn eigen stem naar het volk gekomen. Ze hebben gezien hoe de HERE met Zijn heerlijke aanwezigheid op de Sinai was. Omgeven door donder en bliksem. Ze hebben met hun eigen oren gehoord hoe de HERE met Zijn eigen stem de 10 geboden heeft gegeven. Die heilig en goed zijn. Die laten zien wat een echt goed leven is! Het zijn heel bijzondere woorden van genade van God voor Zijn volk en voor de hele wereld. Heel vreemd dat mensen in onze tijd tot in kerken toe die woorden niet meer elke week willen horen.
De stem van de HERE was zo indrukwekkend dat het volk vraagt of de HERE al de andere dingen verder met Mozes wil bespreken en dat Mozes dat dan weer aan het volk overbrengt. Zo gebeurt het. Mozes gaat met Jozua de berg op. Mozes zelf spreekt met de HERE. Er is veel dat HERE te vertellen heeft tot voordeel van Zijn volk. Om het volk te leren om in liefde de heilige God te dienen. Om zo in vrede met hem te leven onder Zijn bescherming en leiding. Het duurt het volk te lang. Ze denken dat Mozes dood is. Ze willen net als de andere volken een beeld om te aanbidden. Een beeld van de HERE. Terwijl de HERE nog geen 40 dagen daarvoor met Zijn eigen stem heeft laten horen dat Hij niet door een beeld gediend wil worden. Wij als mensen denken het zo vaak beter te weten. Ook wij als kerkmensen zijn heel erg gevoelig voor hoe de omgeving dingen doet. Hoe mensen in eigen tijd denken en voelen. We zijn altijd weer geneigd om het dienen van de HERE volgens Zijn Woord aan te passen aan de geest van de tijd. Om dan zelfs dingen te gaan doen die tegen Gods duidelijke gebod en woord ingaan. Dat is wat er bij de zonde van het gouden kalf gebeurd is. Dan laat de HERE merken dat het voorbij is. Waarom? Omdat het volk dat Gods eigen stem zo duidelijk en goed gehoord had binnen 40 dagen daar openlijk en rechtstreeks tegenin leeft. Hoe vroom en gelovig het ook gepresenteerd wordt. Mozes komt met de twee stenen tabletten met daarop de 10 geboden naar beneden. Door God gestuurd. Wanneer hij de zonde hoort en het feest rondom het beeld gooit hij die stenen tabletten stuk. Dat betekent dat Gods verbond met Israël aan stukken ligt. Het volk heeft het verbroken. Gods vertegenwoordiger laat met het stukgooien zien dat het volk het verbond verbroken heeft.
Toch schrikt Mozes die het volk op zijn hart draagt van de gevolgen. De HERE wil het volk vernietigen. Dan gaat Hij met Mozes en zijn nakomelingen verder. Mozes wil wel voor het volk de straf dragen maar hij kan het niet. Dat zal niet helpen. Een zondig mens kan voor zichzelf en voor Gods volk de straf niet dragen. Dan gaat Mozes verder met de HERE spreken. Hij pleit bij de HERE voor het volk. Hij gaat tussen God en Zijn volk instaan.
Dat betekent in de eerste plaats dat de HERE het volk Israël niet vernietigt. Hij is zelfs op het gebed van Mozes bereid om het volk naar het beloofde land te laten gaan. Toch blijft er afstand omdat het volk zo van Hem afgevallen is. Dat die afstand er nog is in het begin van hoofdstuk 33 zien we in vers 1: “Verder sprak de HEERE tot Mozes: Ga heen, vertrek vanhier, u en het volk dat u uit het land Egypte geleid hebt, naar het land waarvan Ik Abraham, Izak en Jakob gezworen heb: Aan uw nageslacht zal Ik het geven.” HSV De HERE heeft het niet over Zijn volk maar zegt tegen Mozes: het volk dat u uit Egypte geleid heeft. Mozes heeft ook een tent buiten het kamp gezet waar de HERE Mozes ontmoet en met Hem spreekt. Hij wil niet meer onder Zijn volk wonen. De HERE zegt dat Hij het volk niet zal vernietigen maar Hij neemt wel afstand. Het verbond is nog niet hersteld. Mozes blijft bij de HERE pleiten. Hij blijft aandringen. Let er op dat hij dat nergens doet op grond van wat het volk zelf toch nog gedaan heeft. In ons is niets te vinden om daarmee de HERE tot liefde en vergeving te bewegen. We vragen niet voor niets als leerlingen van de Geest vergeving in de naam van Christus!
Mozes pleit op de eer van God. Wat zullen de andere volken wel niet zeggen en die zullen de HERE zien als een kleine en slappe god. Hij pleit op het verbond dat de HERE met Abraham al gesloten heeft. We kunnen en mogen bouwen op Gods beloften die Hij uit genade alleen ons gegeven heeft. Dan wordt duidelijk dat het volk onder Mozes leiding weer op weg kan naar het beloofde land. Hij zal zelf een engel sturen die meegaat. Je zou zeggen dat is toch weer goed voor elkaar. Al blijft de HERE meer op afstand als ervoor.
Mozes denkt er anders over. Dat ziet de HERE die ons van buiten en van binnen helemaal kent. Hij stelt dan de vraag: “Moet Ik zelf medegaan om u gerust te stellen?” Mozes maakt duidelijk dat hij met het volk niet op weg gaat als de HERE zelf niet meegaat. Hij gaat niet op weg als de HERE niet zelf leidt en beschermt. De HERE zelf moet in hun midden zijn dan alleen is het goed. Dan alleen kan het hart gerust zijn. Dat zijn ook voor ons heel belangrijke woorden. In wie ligt onze toekomst als gemeente? Door wie is er echte toekomst en bescherming voor jou en mij, voor ons als gemeente van Christus? Wanneer de HERE met ons optrekt, wanneer Hij ons leidt. Wanneer Jezus Christus de Koning van de kerk is en met Zijn Geest bij ons is. Zodra het ons werk en onze kerk wordt en ons geloof waarop wij bouwen, gaat het om onze godsdienst en onze kerkelijk variatie. Dan moeten we meteen stoppen. Dan is het mensenwerk geworden. Waarbij we onze eigen godsdienstige en kerkelijke gedachten vorm willen geven. Het moet ons er om gaan dat de HERE met Zijn Woord en daarom met Zijn Geest onder ons woont. Dat Christus in ons midden is als we als gemeente bij elkaar komen. Wanneer is Christus in ons midden? Dat is niet afhankelijk of dingen bij ons goed voelen of veel emotie oproepen. Dat is er van afhankelijk dat Gods Woord in ons leven en in de kerkdiensten klinkt zoals de HERE dat Woord gegeven heeft. Dat we door dat Woord bij Christus worden gebracht en we op onze eigen zonden en schuld gewezen worden. Om die bij Christus te brengen. Om op het gebed door de Geest volgens Gods onfeilbare Woord te groeien in leven voor en met de HERE. Dat de HERE in de kerkdiensten ons steeds weer aangewezen wordt als de enige God die het over heel ons leven te zeggen heeft. In alle dingen van ons leven. Voor jong en oud. Dat is ook het Woord dat de broeders ambtsdragers steeds weer de gemeente hebben in te dragen. Dan ontdekken we oude en nieuwe schatten vanuit het Woord. Die oude en nieuwe schatten staan nooit tegenover elkaar. Ze maken samen het leven met de HERE alleen maar rijker. Dan willen we ook zelf voor Christus leven en steeds ons weer door Hem laten onderwijzen om volgens dat Woord in liefde voor God te leven.
Echt gemeente zijn en zo in deze omgeving optrekken, echt kind van God zijn en daarmee ook beeld van Hem doe dat alleen met de HERE en alleen volgens Zijn Woord. Wees zo samen en persoonlijk dan ook een biddend volk. Dat het echt van Hem en Zijn leiding volgens Zijn Woord verwacht. De HERE is het die dat gebed ook verhoort. We letten daarop in het tweede punt.
- De verhoring van het gebed
,
Mozes is de voorbidder. Hij treedt op als een soort middelaar. Hij legt de nood bij de HERE neer. De nood van een volk dat Gods eigen Woord aan de kant geschoven heeft. Een volk dat de HERE op hun eigen manier wilde dienen. Een volk dat niet echt wil toenemen in de kennis van God zoals Hij is en daarin groeien in eerbied en liefde volgens Zijn gegeven Woord. De HERE heeft laten zien waarop dat uitloopt. Op Zijn oordeel waardoor er al 3000 van het volk gestorven zijn.
Mozes bidt, Mozes pleit. De HERE luistert. De HERE geeft wat Mozes vraagt omdat Mozes die wel echt volgens Gods wil willen leven genade vindt in Gods ogen. Nu moet je heel goed opletten. Mozes heeft dus ook genade en vergeving nodig. Hij is niet de middelaar tussen God en mensen die zelf verdiend heeft dat Vader in de hemel Israël toch weer als Zijn volk aanneemt. Mozes verdiend niet zelf dat God weer onder Zijn volk gaat wonen. Toch doet de HERE dat op het gebed van Mozes. Dat zie je in hoofdstuk 34:1: “Toen zei de HEERE tegen Mozes: Houw twee stenen tafelen voor u uit, zoals de eerste, dan zal Ik op die tafelen de woorden schrijven die op de eerste tafelen stonden, die u in stukken gebroken hebt.” De HERE herstelt het verbond door weer de 10 geboden te geven om in de ark gelegd te worden.
De HERE laat het zien door het volk de tabernakel te laten bouwen waardoor Hij weer onder Zijn volk gaat wonen. Dat is waar het bij ons kerk zijn, bij ons leven als gelovige, bij ons werk als ambtsdragers om moet gaan. Dat de HERE bij ons is. Dat we Zijn stem willen laten horen. Dat de stem van Christus, de Goede Herder in en uit ons leven klinkt. Dan zijn we samen en persoonlijk een biddende gemeente die het van de HERE verwachten. Die zichzelf niet op de borst kloppen en het niet van onszelf en onze eigen kerk en ons eigen geloof verwachten.
Dan willen we met alle aanvechting en verleiding die op ons afkomt altijd weer letten op Christus die de echte Middelaar, de echte Verlosser, de volmaakte voorbidder is. Mozes moet het van genade hebben. Christus de echte Middelaar verdiend voor Mozes en voor een volk dat zich bekeert die genade.
De Here Jezus komt als het Lam van God in de wereld. De duivel doet er alles aan om Christus van Gods uitverkoren kinderen los te weken. Om Hem los te weken van de taak de die Vader Hem heeft gegeven. Hij belooft Hem zelfs de regering over een groot deel van de wereld. Dan hoeft de Here Jezus niet te lijden. Wat hebben wij het de Here Jezus moeilijk gemaakt. Zo moeilijk door mijn eigen zonden dat in de hof van Getsemane het bloed en angstzweet uit zijn lichaam kwam. Zo zwaar dat Hij het moest uitroepen Mijn God mijn God waarom hebt u mij verlaten. Door alles heen was er de Here Jezus die als de zondeloze Zijn werk uit liefde, uit genade alleen bleef doen. Tot het bitter einde. Dan bidt Hij zelfs nog voor wie Hem aan het kruis gebracht hebben. Vergeef het hun want zij weten niet wat zij doen. Hij neemt de straf op zich die wij verdiend hebben. Wij hebben allemaal verdiend dat de HERE ons zou wegdoen en voor altijd een plek in de hel zou geven.
Zou ik dan nog iets willen doen, zouden wij dan nog gemeente willen zijn in 2020 zonder dat Christus met ons optrekt, zonder dat Christus in ons midden is? Zonder dat we Christus volgen, ons laten corrigeren en bekeren door Hem en Zijn Geest volgens Zijn Woord? Zonder Hem echt te volgen als de HERE en Heiland van ons leven, ook als gemeente wordt het niets. Met Hem als de voorbidder. Die ook vandaag voor ons bidt in de hemel kunnen we wat mensen ook al zeggen vooruit. Echt Zijn gemeente zijn, echt gelovige zijn. Dan zien we in Christus en Zijn Woord de HERE in de hemel zoals we dat bijvoorbeeld lezen in Joh 14:8,9: “Filippus zei tot Hem: Here, toon ons de Vader en het is ons genoeg. Jezus zei tot hem: Ben Ik zolang bij u, Filippus, en kent u Mij niet? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; hoe zegt u dan: Toon ons de Vader?”
Wanner we zo kerk zijn. Wanneer we zo leven dan is het oordeel uit ons leven. Dan is er toekomst! Ook in 2020. De toekomst dat waar 2 of 3 in de naam van Christus vergaderd zijn Hij in ons midden is. Dat is niet zoals we alleen maar Zijn naam noemen maar wanneer we echt in diepe afhankelijkheid van God naar Zijn Woord luisteren. Dan is het Christus die voor ons bidt dat we staande zullen blijven in deze wereld. De Vader verhoord dat gebed om Zijn werk. Dan zijn we op weg naar het nieuwe Jeruzalem. Waar de Here God voor eeuwig in vrede onder Zijn volk woont.
Wees zo kind van God, laten we zo gemeente Christus zijn, leef zo in deze wereld van 2020.
AMEN