Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 48:1,4
Lezing van de wet
Gez 27:4,5
Gebed
Schriftlezing: Jozua 6: 15-27
1 Koningen 16: 29-34
Psalm 27:3,6,7
Tekst: 1 Koningen 16:34
Verkondiging van het evangelie
Psalm 73:9,11
Dankgebed
Collecte
Psalm 77:3,4
Zegen
Broeders en zusters, jongens en meisjes, geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus.
Vorige week hebben we vanuit Openbaring 14 gezien hoe het grote Babylon valt. Dat de stad van de mens geen eeuwige waarde heeft. Het is belangrijk om dat te zien in een tijd waarin leven als christen ook in ons land al meer bedreigd wordt. Waardoor de verleiding om te leven voor de stad van de mens al meer op je afkomt. Ook in ons vrije Nederland is er al meer de dreiging dat je zonde geen zonde meer mag noemen. Dat je eigenlijk je kinderen niet meer mag blijven opvoeden volgens de wil van God volgens Gods eigen Woord. Er dreigt ook een wet te komen die burgerwaarden vastlegt waardoor er grote druk komt op een echte christelijke opvoeding en leven. Het lijkt er zelfs op dat christelijke partijen daaraan hun steun willen geven. Het is de Here zelf die ons daarvoor in de Bijbel voorbereidt. Ook in de tijd tussen hemelvaart tot wederkomst.
In onze samenleving zie je hoe mensen in het openbare deel van de samenleving en dus ook in de politiek er hun best voor doen om daar niet over God, over Christus te spreken. Dat zou daar niet thuis horen. Dat hoort bij de godsdienst, bij het geloof en niet bij het openbare leven. Daar moet je God en Christus buiten houden. Het publieke domein zoals mensen dat vandaag noemen heeft alleen met mensen te maken en niet met God. Op dat publieke domein moet de stem die herinnert aan Christus en Zijn wil stil blijven. De spelregels zijn daar spelregels waarbij je je niet op God en op Zijn Woord mag beroepen. Als je dat toch doet sta je buitenspel. Dan wordt je terug gefloten.
Zo’n tijd waarin dit gebeurt, kan je als gelovige moedeloos maken. Dit soort tijden zie je steeds weer in de geschiedenis. Een tijd waarin mensen zonder de enige echte God willen leven. Waarin Zijn stem al meer het zwijgen opgelegd moet worden. Zo’n tijd was het ook toen Achab koning was over Israël. Dat was een bijzondere tijd. ’n Bijzonder slechte tijd voor de echte gelovigen. Dat bijzondere zie je in 1 Kon 16: 32,33. Kijk nog eens met mij naar dit vers. “Hij richtte voor de Baäl een altaar op in het huis van de Baäl, dat hij in Samaria gebouwd had. Ook maakte Achab een gewijde paal, zodat Achab nog meer deed om de HEERE, de God van Israël, tot toorn te verwekken dan alle koningen van Israël die er vóór hem geweest waren.”
De koningen van het Tienstammenrijk voor Achab waren ook verkeerd bezig. Ook zij riepen Gods boosheid op doordat ze de HERE wilden dienen door een beeld in Dan en Bethel. Maar met Achab wordt het nog veel erger. Hij laat zelfs officieel een tempel bouwen voor de afgod Baal en roept het volk op om ook Baal te dienen. De HERE als de enige God die alle aanbidding en gehoorzaamheid verdiend, moet uit het leven van het volk verdwijnen. In onze tekst zie je dan een voorbeeld hoe het getuigenis van de HERE als de enige levende God uit de samenleving moet verdwijnen. Wat er dan gebeurt laat zien hoe je de tijd van Achab kan typeren. Een typisch voorbeeld van een tijd waarin Gods naam al meer onder het volk moet verdwijnen. Wat dit betekent en wat de boodschap ook voor ons vandaag is, zien we als ik jullie het evangelie van Christus onder het volgende thema verkondig:
JERICHO WORDT IN ACHABS TIJD WEER OPGEBOUWD
1. Een teken van Gods trouw wordt vernietigd
2. De HERE richt een nieuwe monument van zijn trouw op
1. Dan wordt een teken van Gods trouw vernietigd
Jongens en meisjes jullie weten wat er bij Jericho gebeurd is. Ik denk dat jullie ook veel van jullie dit lied kennen: “Jericho, Jericho, is een sterke stad dat zie je zo!” Wat was er met Jericho aan de hand? Het was echt een heel sterke stad. Met dikke muren er om heen. Als het volk Israël verder het land Kanaän wilde veroveren moesten ze ook Jericho veroveren.
Jullie weten dat er spionnen van Israël in de stad geweest zijn. Jullie weten ook dat ze ontdekt zijn en toen door Rachab verstopt zijn. Onder bundels vals zaten ze en ze werden niet gevonden omdat Rachab vertelde dat deze mannen de stad al uit waren. De spionnen beloofde Rachab dat ze haar en haar familie zouden redden. Ze moest er dan voor zorgen dat bij de aanval op de stad zij en haar familie in haar huis waren. Dat er dan een rood touw uit haar raam zou hangen. Jullie weten ook wat er toen gebeurd is. Zonder dat de Israëlieten een wapen gebruikt hadden. Ze bliezen op de trompetten en begonnen te juichen en in een keer storten die geweldige muren van Jericho in elkaar. Alleen dat stukje muur waarop het huis van Rachab stond, was blijven staan. Daar hing dat rode touw. De stad Jericho lag door Gods hand alleen open. Rachab en haar familie waren gered door de hand van God alleen.
De omgevallen muren waren de stille herinnering aan een grote daad van HERE in de geschiedenis van Zijn volk. Machtig bewijs van de trouw van de HERE als de God van het verbond.
Daarom zegt de HERE dat de ruïnes van Jericho daar moeten blijven liggen. Dat deze stad niet meer als een sterke stad met muren herbouwd mag worden. We lezen dat aan het einde van Jozua 6: “n die tijd liet Jozua het volk zweren: Vervloekt is die man voor het aangezicht van de HEERE die opstaat om deze stad Jericho te herbouwen. Laat hij haar fundering leggen op zijn eerstgeboren zoon en haar poorten oprichten op zijn jongste zoon!’” Vs 26
Je ziet later in de geschiedenis van Israël wel weer mensen in Jericho wonen. (Richt 3:13; 2 Sam 10:5) Deze stad wordt de Palmstad genoemd. Het was ook niet verboden om daar te gaan wonen. We lezen dan ook niet dat mensen dood gaan omdat ze in Jericho wonen. Het is dan een stad zonder muren. De oude muren die door Gods macht zijn omgevallen zijn, liggen er nog als stille getuige. Stenen die er van spreken dat de HERE de enig God is. De God die leeft. De Israëlieten konden hun kinderen op die stenen wijzen en dan vertellen van dat machtige werk in de geschiedenis.
Je ziet hier en op andere plekken in de Bijbel dat de HERE de geschiedenis belangrijk vindt. De geschiedenis die spreekt van Gods grote daden. De HERE geeft de opdracht om stenen in de Jordaan en op andere plaatsen op te stapelen zodat als je met je kind langs die hoop stenen komt je kunt vertellen wat de HERE daar toen gedaan heeft. Daarom geeft Hij de opdracht om op het Paasfeest, dat herinnerde aan de uittocht uit Egypte, de oudste zoon aan de vader te laten vragen waarom dit feest gevierd werd. Dan moest de vader aan zijn gezin dat verhaal van Gods grote daad van redding en verlossing vertellen.
Je ziet hier hoe belangrijk die Here God de geschiedenis vindt. Daarom mogen de muren van Jericho niet opgebouwd worden. De herinnering aan die geweldige daad van God in de geschiedenis mag niet vergeten worden. Naar aanleiding daarvan nu twee dingen:
Je ziet hier dat je niet aan het verhaal van Jericho kan komen. Je kunt niet zeggen dat is zo’n vreemd verhaal en wij kunnen wat er toen gebeurd is met de archeologie niet zo terugvinden. Dus zal het wel een verhaal zijn dat wil zeggen dat de HERE heel machtig is maar het is niet zo gebeurd zoals het in de Bijbel staat. Nee, je ziet hier in de Bijbel hoeveel waarde de HERE er aan hecht dat juist dit verhaal heel goed bekend blijft. Daarin heeft de HERE Zijn onvoorstelbare goddelijke macht tot overwinning van Zijn volk laten zien. Wie de bewijzen van deze geweldige daad van God in de geschiedenis wil wegnemen speelt met vuur. Speelt met het leven van zijn kinderen. Laten we ook daar vandaag van leren en de wonderen van God in de Bijbel niet willen weg redeneren met allerlei prachtige menselijke theorieën.
Het tweede is dat we hier ook leren om juist aan elkaar en aan de volgende generatie de grote daden van God in de geschiedenis te vertellen. Vaders en moeders, opa’s en oma’s, meesters en juffen wat is het belangrijk dat jullie met liefde aan jullie kinderen, kleinkinderen, leerlingen vertellen over de grote daden van God zoals we die in de Bijbel lezen. Om de volgende generatie te laten zien zo is de HERE, zo is de enig levende God. Wat is het goed om ook vanuit de geschiedenis na de Bijbel te laten zien hoe Christus er voor zorgt dat er een trouwe kerk van Hem op deze aarde blijft. Om een volk te zijn dat kinderlijk gelooft en in kinderlijk vertrouwen op Christus wil leven. Een volk dat niet denkt wijzer dan God te kunnen zijn maar het in diep vertrouwen van Zijn verlossing en van de vergeving die Christus verdiend heeft, verwacht. Een volk dat gelooft en bouwt op de enige God die in de Bijbel ons laat zien wie Hij is en wat Hij gedaan heeft en gaat doen.
Nu terug naar onze tekst. Het is de tijd dat Achab koning is. Een tijd waarin de HERE als de enige God aan wie het volk volledige liefde en gehoorzaamheid verschuldigd is al meer uit het openbare leven moet verdwijnen. Zo wil Achab en het volk de HERE niet meer dienen. Ze willen zich aanpassen aan de cultuur. Ze willen meedoen met de wijdverbreide verering van Baal als de god van de regen en de vruchtbaarheid. De HERE de enige God dat willen ze niet meer. Zoals de samenleving vandaag niet meer wil erkennen dat Christus de Koning van de koningen is. Dat Hij de Heer van je leven is. We moeten onze eigen gang kunnen gaan volgens de ideeën en gevoelens van onze eigen tijd. Niet gehinderd worden door mensen en kerken die zeggen: maar de HERE zegt, maar Christus zegt.
Juist in zo’n tijd is er het verlangen om tegen Gods wil in Jericho als een versterkte stad te herbouwen. Om de omgevallen muren weer te maken tot muren die rechtop staan en de stad weer tot een versterkte stad, tot een vesting maken. Menselijk gesproken is dat ook heel logisch. Want de stad Jericho lag op een militair gezien heel belangrijke plaats. Als Jericho een goede vesting zou zijn zou er voor Israël heel veel kracht vanuit gaan. Vooral ook tegenover Moab. Om de Moabieten in de hand te houden en zelf te kunnen overheersen.
De eerbied, de liefdevolle vrees voor de HERE is al meer uit de samenleving verdwenen. Wat heilig is, wordt niet meer als heilig gezien. Ook niet het woord van de HERE dat Jericho niet meer herbouwd mag worden. Dat dit voor Hem een heilige zaak is. Het is duidelijk dat er een goddelijk verbod op de herbouw van de muren ligt. Er is geen bouwvergunning en geen bouwrecht voor de muren van Jericho.
Typerend voor de tijd van afval onder Achab is dat Hiël toch aan de gang gaat. Het is een groot project en het kan ook bijna niet anders als dat de koning hiervan geweten heeft en het gesteund heeft. Wat Hiël in deze tijd doet is erg! Hij ruimt de herinnering, de sprekende stenen die het verhaal vertellen op. Het verhaal dat in Hebreen 11:30 zo wordt samengevat: “Door het geloof zijn de muren van Jericho gevallen, nadat ze tot zeven dagen toe omringd waren geweest.”
Kun je zomaar ongestraft de naam van de HERE uit de samenleving weghalen? Laat de HERE dat zomaar gebeuren? Staat de enige God daar machteloos tegenover? Kunnen wij vandaag als land en volk de naam en de wil van Christus ongestraft uit onze samenleving bannen? Kunnen wij ongestraft zeggen: Gods naam hoort alleen achter de voordeur. Of nog erger dat je eigenlijk je kinderen niet meer volgens Gods wil mag opvoeden. Kunnen we Christus zomaar maken tot de Verlosser die alleen maar zeggenschap heeft over dat deel van je leven wat er in je privéwoning gebeurt en misschien nog achter de gesloten deuren van de kerk. Laat de HERE zich zo wegdrukken? We zien dat in het tweede punt.
2. Dan richt de HERE een nieuw monument van Zijn trouw op
Hiël is aan het werk. Hij is bezig om de fundamenten voor de muur te leggen. Alles lijkt zo mooi. Zie je wel dat de HERE niet zover voorstelt. We kunnen gewoon van de grond krijgen waarvan de Here God zegt dat Hij het niet wil.
Dan komt het moment dat de fundamenten liggen. Dan komt ineens het bericht dat de oudste zoon van Hiël overleden is. De HERE spreekt weer door de feiten. Hij heeft gezegd dat als iemand de stad zal herbouwen dat de dood van zijn oudste zoon betekenen. De HERE laat zien dat Hij er is. Hij laat zien dat Hij trouw is aan Zijn Woord ook als het om straf gaat. Dan mag je de schuld niet bij de HERE leggen want Hij heeft heel duidelijk gewaarschuwd.
Je ziet wat er gebeurt als mensen echt afscheid willen nemen van Christus als hun Verlosser en hun God. Dan gebeuren er dingen waarvoor de HERE je waarschuwt. Dan zie je ook rampen in de wereld of in het leven van een volk gebeuren waarmee Hij op ons hart klopt. Denk er nu aan hoe nodig jullie Mij hebben. Maar als je God niet meer ziet, maak je jezelf blind voor de werkelijkheid. Maak je jezelf iemand die blind afloopt op de straf in plaats van de redding door Christus.
Je ziet dit ook bij Hiël. Hij gaat namelijk toch verder. De muren worden toch verder gebouwd. De stad die Hiël gebouwd heeft, lijkt indrukwekkend net zoals Nebukadnezar vol trots sprak over het Babylon dat hij gebouwd had. Jericho is weer een sterke stad. Alleen de poorten moeten er nog in gehangen worden. Als dat gebeurd is, komt het tweede overlijdensbericht. Nu is de jongste zoon van Hiel dood. Nu moet niet met je vinger naar God wijzen maar naar vader Hiel. Naar een volk en een koning die niet meer alleen voor de HERE willen leven.
Er zijn bij de herbouw van de muren van Jericho twee jonge mannen begraven. Deze twee graven zijn nu twee monumenten van Gods trouw. Twee graven die eraan herinneren dat de HERE trouw is aan Zijn woorden. Dat je Hem niet ongestraft uit de samenleving kunt duwen. Je kunt denken dat God uit Nederland verdwenen is zoals Geert Mak het boek schreef: ‘Hoe God verdween uit Jorwerd’.
Je kunt de naam, de herinnering aan Christus en aan een christelijk verleden als volk proberen weg te poetsen. Je kunt over ons land spreken als een land waarin het christelijke geloof volgens de Bijbel een achterhaald verleden is. We weten het als mensen van de 21e eeuw nu beter. We laten dat verleden, dat christelijke verleden nu achter ons. We dwingen ook anderen om dat te doen. Daarbij moeten vastgestelde burgerwaarde hun dienst bewijzen. Er zijn momenten dat het lijkt alsof dat lukt. We bouwen onze eigen stad als mensen. We bouwen ons eigen Nederland met veel welvaart. Wat kan ons eigenlijk allemaal nog gebeuren?
Weet je broeders en zusters, jongens en meisjes als je zo leeft. Wanneer je leeft voor het bestaan hier en nu en zonder Christus als je Heer en Verlosser ben je deel van het grote Babylon waarvan we lezen in het boek Openbaring. Die stad, die gemeenschap die leeft voor zichzelf en daarom niets van God en Zijn gebod wil weten. Wat lijkt die stad en wat lijkt dat leven goed en aantrekkelijk. Wat lijkt het leven van sterren en idolen van wereld in onze ogen vaak prachtig. Veel geld, veel van de wereld zien, je uitleven zoals je hart het je maar ingeeft. Is er mooier? Is dat nou niet echt leven? Zo wordt het ons aangeprezen. ’n Leven zonder Christus als je enige Heer en Verlosser is voor veel mensen in onze tijd zo aantrekkelijk. Je eigen leven bouwen. God mag er nog bijkomen als je eventjes een goed godsdienstig gevoel nodig hebt. Eigenlijk is God uit je leven verdwenen en zo is de stemming ook in de samenleving. Dat oude christelijke hebben we achter ons gelaten. Wij als vrije westerse mensen zijn nu eenmaal veel verder gekomen. We weten het beter.
Dan zegt de HERE, de enige God die leeft!, kijk eens naar de graven van de zonen van Hiël. Wie mij verlaat heeft echt smart op smart te vrezen. Het kan lijken dat je jezelf redt. Het kan er een hele tijd op lijken dat je het zonder Christus echt in je leven goed hebt. Leven voor jezelf, leven als volk en land voor welvaart en zonder de normen van Christus, kan zo goed voelen. Maar denk eraan dat de graven van de zonen van Hiël er zijn. Denk eraan dat het kruis op Golgotha gestaan heeft. Denk eraan dat het graf van Christus is opengegaan omdat Christus uit de dood is opgestaan. Denk eraan dat die stad die wij als mensen volgens eigen verlangens willen bouwen, die samenleving die we volgens onze gedachten willen bouwen eens in elkaar zal storten onder Gods oordeel! Het grote schitterende Babylon, waarvan het versterkte Jericho deel is, zal eens als een kaartenhuis in elkaar storten. Dan komt van die hemel die enige stad die nooit vergaat. Waarvan God zelf de bouwmeester, de architect is. Het Nieuwe Jeruzalem! Dan wordt het voor altijd duidelijk: Christus regeert. De HERE is de enige God. Ondanks dat wij hebben geprobeerd Hem uit de samenleving te bannen. Dan is het openbare leven vol van Hem. Het leven komt uit Hem. Hij woont dan zichtbaar onder Zijn volk.
En al die mensen die volhouden om Christus niet het woord te geven dat gezag heeft over het hele leven, staan eens met grote schrikogen voor God in de hemel. Want dan blijkt dat de Vader van onze Here Jezus Christus echt de enige God is. Dat Hij niet met zich laat sollen. Dan staan wie zo geleefd hebben te beven als Christus op de wolken terugkomt en het Nieuwe Jeruzalem op de nieuwe aarde neerdaalt.
Zie de HERE voor je. Leef voor Christus als Heer en Meester van je leven. Al vinden mensen je vreemd en achterlijk. Je mag weten dat wie zo met Christus als de Verlosser van eigen zonden leeft, eens zal wonen in het Nieuwe Jeruzalem. Waar alles spreekt van de enig levende God: de HERE! Daarom kan ik vandaag en morgen en al de dagen van mijn leven op deze oude aarde niet zwijgen over mijn God en Redder! Zijn Naam moet gehoord worden in de samenleving. Laat je het zwijgen niet opleggen en getuig van Christus in het Nederland van 2020 om mensen toch nog tot Hem te roepen.
AMEN